ด้วยมีเพียงกระบี่ใจอยู่ในอก
ไม่อาจยกมาอ้างวางวาดหวัง
ทั้งสองมือนิ่มเนื้อเจือพลัง
ไม่อาจฝังไพรีที่ระราน
กระบี่ใจกรายท่าพาล่องหน
ฝ่าแสงหม่นคืนค่ำไม่ฉ่ำหวาน
ไร้วี่แววให้เห็นเป็นตำนาน
เพียงเล่าขานสืบต่อรอฝึกปรือ
ฉันฝึกมาก็นานปานสิ้นโลก
เพียงร่างโยกโบกไหวใครอย่าหือ
กระบี่ใจใช้ตาพาบันลือ
คมตาคือคมพิฆาตที่ฟาดฟัน
สั่งให้สิ้นดิ้นได้เพียงส่ายหน้า
สั่งให้เผากายาเพียงหน้าหัน
ให้ระทวยอวยร่างอย่างเร็วพลัน
แค่เพียงฉันมอง,ยิ้ม แล้วพริ้มตา
เก็บไว้นานไม่เปิดด้วยเลิศล้ำ
เกรงใครจำนำสู่ผู้เสาะหา
เกรงถูกอ้อนวอนวับรับศิษยา
เกรงถูกท้าเลยมุดหยุดในรู...
ไม่อาจยกมาอ้างวางวาดหวัง
ทั้งสองมือนิ่มเนื้อเจือพลัง
ไม่อาจฝังไพรีที่ระราน
กระบี่ใจกรายท่าพาล่องหน
ฝ่าแสงหม่นคืนค่ำไม่ฉ่ำหวาน
ไร้วี่แววให้เห็นเป็นตำนาน
เพียงเล่าขานสืบต่อรอฝึกปรือ
ฉันฝึกมาก็นานปานสิ้นโลก
เพียงร่างโยกโบกไหวใครอย่าหือ
กระบี่ใจใช้ตาพาบันลือ
คมตาคือคมพิฆาตที่ฟาดฟัน
สั่งให้สิ้นดิ้นได้เพียงส่ายหน้า
สั่งให้เผากายาเพียงหน้าหัน
ให้ระทวยอวยร่างอย่างเร็วพลัน
แค่เพียงฉันมอง,ยิ้ม แล้วพริ้มตา
เก็บไว้นานไม่เปิดด้วยเลิศล้ำ
เกรงใครจำนำสู่ผู้เสาะหา
เกรงถูกอ้อนวอนวับรับศิษยา
เกรงถูกท้าเลยมุดหยุดในรู...
"จอมยุทธ บ้านริมโขง"
๐ เฝ้าฝึกฝน..จนชั้น..ขั้นที่เก้า
ทุกค่ำเช้า..เก้าจบ..มิลบหลู่
คมกระบี่..มีพลัง..ออกพรั่งพรู
ฟันเต้าหู้..หมูสับ..อย่างจับวาง....อิอิ
แวะมาแซวท่านจอมยุทธ ริมโขงหน่อย..๕๕๕๕
ทุกค่ำเช้า..เก้าจบ..มิลบหลู่
คมกระบี่..มีพลัง..ออกพรั่งพรู
ฟันเต้าหู้..หมูสับ..อย่างจับวาง....อิอิ
แวะมาแซวท่านจอมยุทธ ริมโขงหน่อย..๕๕๕๕