เพียงหลงคืนคืนหลงพอปลงตก
คืนผันผกพกพร่ำไม่ฉ่ำหวาน
พอผ่านไปคืนใหม่ให้สำราญ
ก็ย่อมบานเบิกได้หัวใจเรา
หากหลงรักรักหลงยากปลงจิต
ค่ำก็คิดคืนก็ฝันมันสุดเหงา
ให้สุดแสนคร่ำครวญป่วนบรรเทา
เป็นเหมือนเงาตามติดลิดรอนใจ
ทอดสายตามองหมายคล้ายหายสิ้น
เหมือนทั่วถิ่นหามีที่สุกใส
รอบกายตนหม่นนักยามรักไกล
เหตุไฉนยามนี้มีแต่ตรม
หลงเหลือเกินหลงเธอจนเพ้อพร่ำ
หลงน้ำคำออดอ้อนตอนสุขสม
หลงสัมผัสกลิ่นกายสายใจชม
หลงนิยมชมชื่นหลงคืนคอย
คืนผันผกพกพร่ำไม่ฉ่ำหวาน
พอผ่านไปคืนใหม่ให้สำราญ
ก็ย่อมบานเบิกได้หัวใจเรา
หากหลงรักรักหลงยากปลงจิต
ค่ำก็คิดคืนก็ฝันมันสุดเหงา
ให้สุดแสนคร่ำครวญป่วนบรรเทา
เป็นเหมือนเงาตามติดลิดรอนใจ
ทอดสายตามองหมายคล้ายหายสิ้น
เหมือนทั่วถิ่นหามีที่สุกใส
รอบกายตนหม่นนักยามรักไกล
เหตุไฉนยามนี้มีแต่ตรม
หลงเหลือเกินหลงเธอจนเพ้อพร่ำ
หลงน้ำคำออดอ้อนตอนสุขสม
หลงสัมผัสกลิ่นกายสายใจชม
หลงนิยมชมชื่นหลงคืนคอย
"บ้านริมโขง"