อันมนุษย์ มิหยุดละ ใช่พระปูน
ย่อมเทิดทูน ลุ่มหลง ในสงสาร
ไม่ปลอยจิต วางใจ แม้วายปราณ
ห่วงลูกหลาน ที่ผลักเรา เข้าเตาไฟ
ห่วงสี่คน หามแห่ คอยแลหลัง
ครบสามรอบ หรือยัง บอกได้ไหม
แขกมาเยอะ มากน้อย หรืออย่างไร
พระที่สวด อยู่ไหน ให้รีบมา
ของชำร่วย แจกทั่ว มั่วหรือเปล่า
ใครคอยเฝ้า รับแขก แจกน้ำท่า
พิธีกร ต้องคล่อง ท่องวาจา
ใครอยู่หน้า เตาไฟ บอกให้ที
แต่งกลอนนี้ ใช่ยียวน กวนประสาท
มิเอื้อมอาจ ดูหมิ่น ในศักดิ์ศรี
ที่กล่าวมา ทุกท่าน ล้วนต้องมี
มนุษย์นี้ เป็นไฉน ใช่พระปูน.....
ย่อมเทิดทูน ลุ่มหลง ในสงสาร
ไม่ปลอยจิต วางใจ แม้วายปราณ
ห่วงลูกหลาน ที่ผลักเรา เข้าเตาไฟ
ห่วงสี่คน หามแห่ คอยแลหลัง
ครบสามรอบ หรือยัง บอกได้ไหม
แขกมาเยอะ มากน้อย หรืออย่างไร
พระที่สวด อยู่ไหน ให้รีบมา
ของชำร่วย แจกทั่ว มั่วหรือเปล่า
ใครคอยเฝ้า รับแขก แจกน้ำท่า
พิธีกร ต้องคล่อง ท่องวาจา
ใครอยู่หน้า เตาไฟ บอกให้ที
แต่งกลอนนี้ ใช่ยียวน กวนประสาท
มิเอื้อมอาจ ดูหมิ่น ในศักดิ์ศรี
ที่กล่าวมา ทุกท่าน ล้วนต้องมี
มนุษย์นี้ เป็นไฉน ใช่พระปูน.....