เจ้าแชเชือน อยู่ไหน แห่งใดเล่า
ใยไม่มา ให้แล แม้แต่เงา
ใจลอยเฝ้า รอชื่น วันคืนมา...
...คอยถามไถ่ ใครใคร จนใจอ่อน
อยู่ไหนหนอ อรชร อย่าซ่อนหา
หรือลืมพี่ เสียแล้ว แก้วกานดา
พรรณนา ถึงเจ้า จนเศร้าใจ...
...ฟังเรื่องราว ข่าวสาร ผ่านปากเพื่อน
ทุกสิ่งเหมือน คลี่คลาย หายสงสัย
เจ้ามีคู่ อยู่แล้ว แก้วฤทัย
แล้วทำไม ยังหลอก บอกรักกัน...
...อกระกำ กล้ำกลืน ฝืนความเศร้า
ช่างโง่เขลา ตัวข้า อยากอาสัญ
ดั่งในอก ปกคลุม สุมโดยควัน
แสนโศกศัลย์ ระทม ไม่สมปอง...
...อันไฟรัก มักสุม รุมที่อก
ควันลอยปก ปิดตา ให้พร่าหมอง
หากพลาดพลั้ง เข้าตา น้ำตานอง
ใครได้ลอง รักแล้ว ลืมไม่ลง...
...อยากลืมรัก ปักใจ ที่ใฝ่สร้าง
ลืมกลิ่นนาง ทรามเชย พี่เคยหลง
ลืมวาจา ว่ารัก จักซื่อตรง
ลืมโฉมยงค์ คนหลอก ออกจากใจ...
...แว่วเสียงเพลง ลอยล่อง ตรงต้องจิต
ชวนให้คิด ถึงกานดา น้ำตาไหล
ฟังเนื้อหา จาบัลย์ กลั่นฤทัย
ที่ต้องไป 'เป็นชู้ ไม่รู้ตัว'...
[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
