~**อาหารเช้าที่เหงาใจ**~

ในวันนี้ที่บ้านอาหารเช้า
ดูหงอยเหงาเปล่าเปลี่ยวมองเหลียวหา
คนจากไปไกลลับมิกลับมา
พลันน้ำตาบ่าร่วงทะลวงย้อย

อาหารเช้าวันนี้ไม่มีอื่น
กาแฟขื่นขมดำประจำบ่อย
ขนมปังไข่เจียวมองเหลียวคอย
ใจละห้อยโหยหาทุกนาที

คนจากไปไม่ย้อนกลับป้อนให้
รู้บ้างไหมใครหนอรออยู่นี่
อาหารเช้าเปล่าทำน้ำตามี
แล้วคนดีทานอะไรแล้วใครทำ

คนทางนี้มีเพียงกาแฟถ้วย
ขาดคนช่วยเจียวไข่ให้น่าหม่ำ
มายองเนสทาทับก่อนงับคำ
อร่อยล้ำทำให้ได้ทดลอง

ตาสบตาหน้าอิ่มแย้มยิ้มมอบ
บอกว่าชอบถูกใจที่ไข่สอง
อาหารเช้าเราช่วยกันประคอง
น้ำตาลต้องสองเพิ่มใส่เติมทาน

ในวันนี้ที่นี่มีแต่เหงา
ไร้ซึ่งเงาคนตอบว่าชอบหวาน
จะอีกแค่ไหนหนอทรมาน
ได้อิ่มหนำสำราญอาหารเช้า

"กานต์ฑิตา"

๑๙ มีนาคม ๒๕๕๔