หนาวลมต้องผิวกายคล้ายโดนหยิก
เสียงระริกสั่นไหวให้ผวา
หนาวแทรกลึกตรึกตรมขมอุรา
คราไขว่คว้าลาลับกับแรงลม
หนาวมาเยือนมาเฉือนมาเตือนจิต
มาสะกิดพลิกฟื้นความขื่นขม
เหมือนมาเยาะเพราะไร้ใครชื่นชม
เหมือนทับถมคนท้อที่รอคอย
ไร้ปัญญาหาใครไหนเคียงคู่
เพียงมองดูคู่เขาเราเศร้าหงอย
หลายลมฝนเปลี่ยนผ่านการรอคอย
ยังไร้รอยคอยหาคว้าเพียงเงา
หนาวครานี้ยิ่งซ้ำย้ำสุดเจ็บ
ยิ่งกว่าเล็บปักคาค่าอับเฉา
หนาวหลงทางต่างฤดูสู่ซบเซา
ถมทับเราหนาวหนักยามรักเลือน.
เสียงระริกสั่นไหวให้ผวา
หนาวแทรกลึกตรึกตรมขมอุรา
คราไขว่คว้าลาลับกับแรงลม
หนาวมาเยือนมาเฉือนมาเตือนจิต
มาสะกิดพลิกฟื้นความขื่นขม
เหมือนมาเยาะเพราะไร้ใครชื่นชม
เหมือนทับถมคนท้อที่รอคอย
ไร้ปัญญาหาใครไหนเคียงคู่
เพียงมองดูคู่เขาเราเศร้าหงอย
หลายลมฝนเปลี่ยนผ่านการรอคอย
ยังไร้รอยคอยหาคว้าเพียงเงา
หนาวครานี้ยิ่งซ้ำย้ำสุดเจ็บ
ยิ่งกว่าเล็บปักคาค่าอับเฉา
หนาวหลงทางต่างฤดูสู่ซบเซา
ถมทับเราหนาวหนักยามรักเลือน.
"บ้านริมโขง"