ชีวิตที่เน่าๆโดนเขาทิ้ง
ต้องพบสิ่งเลวร้ายพ่ายผิดหวัง
ทำร้ายตัวกรีดแขนแสนน่าชัง
เพียงแค่หวังให้เขากลับเข้ามา
เขาไม่แคร์แลเราเหมือนเต่าโง่
ใจโซโซร้องไห้คล้ายเป็นบ้า
จนวันนี้เธอนั้นผ่านเข้ามา
ซับน้ำตาด้วยน้ำใจให้ผ่อนคลาย
ดูแลฉันหมั่นปลอบมอบความรัก
ให้รู้จักลืมเรื่องราวคราวฝันร้าย
เป็นผ้าห่มยามหนาวปวดร้าวกาย
เป็นร่มไม้ให้ร่มเงายามเหงาใจ
.........
ขอบคุณมากมาย
ธุลีฝัน
ต้องพบสิ่งเลวร้ายพ่ายผิดหวัง
ทำร้ายตัวกรีดแขนแสนน่าชัง
เพียงแค่หวังให้เขากลับเข้ามา
เขาไม่แคร์แลเราเหมือนเต่าโง่
ใจโซโซร้องไห้คล้ายเป็นบ้า
จนวันนี้เธอนั้นผ่านเข้ามา
ซับน้ำตาด้วยน้ำใจให้ผ่อนคลาย
ดูแลฉันหมั่นปลอบมอบความรัก
ให้รู้จักลืมเรื่องราวคราวฝันร้าย
เป็นผ้าห่มยามหนาวปวดร้าวกาย
เป็นร่มไม้ให้ร่มเงายามเหงาใจ
.........
ขอบคุณมากมาย
ธุลีฝัน
โดนเขาทิ้งยิ่งต้องย้อนมองคิด
ความถูกผิดติดพันอย่าหวั่นไหว
ตัวของเราเศร้าหม่นอย่าบ่นไป
ข่มเอาไว้ไม่เผยเอื้อนเอ่ยครวญ
หยิ่งเข้าไว้ให้รู้ว่าผู้แพ้
นั้นไม่แย่แผ่หรายังหน้าสรวล
แม้ถูกทิ้งนิ่งสงบคิดทบทวน
อย่าใจด่วนทำร้ายร่างกายตน
เขาไม่รักจักแย่เพียงแค่นี้
ยังมากมีดีชายก้าวกรายสน
แสงแดดร้อนผ่อนคลายยามบ่ายยล
ฟ้าหลังฝนพ้นผ่านรักหวานดี
ความถูกผิดติดพันอย่าหวั่นไหว
ตัวของเราเศร้าหม่นอย่าบ่นไป
ข่มเอาไว้ไม่เผยเอื้อนเอ่ยครวญ
หยิ่งเข้าไว้ให้รู้ว่าผู้แพ้
นั้นไม่แย่แผ่หรายังหน้าสรวล
แม้ถูกทิ้งนิ่งสงบคิดทบทวน
อย่าใจด่วนทำร้ายร่างกายตน
เขาไม่รักจักแย่เพียงแค่นี้
ยังมากมีดีชายก้าวกรายสน
แสงแดดร้อนผ่อนคลายยามบ่ายยล
ฟ้าหลังฝนพ้นผ่านรักหวานดี
"กานต์ฑิตา"
๑๗ มีนาคม ๒๕๕๔