Re: กาพย์ฉบัง ๑๖
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
22 พฤศจิกายน 2024, 07:18:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: กาพย์ฉบัง ๑๖  (อ่าน 187920 ครั้ง)
ต้นก้ามปู
LV6 เทพบุตรกลอนประจำอำเภอ
******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 18
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 118


แสงสว่างเมื่อเต็มเจิดจ้าแล้วจักคืนพื้นที่ให้ความมืด


« เมื่อ: 15 มีนาคม 2011, 08:46:AM »



"โอว โอว โอว โอว"


ตกใจตื่นตอนตีสี่
เสียงฝนอึงมี่
ราวโลกจะล่มถล่มทลาย

กะว่าจะตื่นสายสาย
ก็ต้องตะกาย
ไปปิดหน้าต่างประตู

เสียงพ่อเรียกให้ไปดู
น้ำท่วมพรั่งพรู
เข้าบ้านเปิดเปิงเจิ่งนอง

จึงไปขนทรายปิดช่อง
ยกข้าวยกของ
หนีน้ำกันจ้าละหวั่น

แล้วช่วยยกปั๊มขมีขมัน
ต่อไฟฟ้าพลัน
สูบน้ำเร่งออกนอกบ้าน

เกือบครึ่งชั่วโมงเหงื่องาน
ย้อยหยดรดปาน
ฝนเปียกในบ้านในเรือน

เปิดดูทีวีก็เบือน
หน้าหนีภาพเกลื่อน-
ซากพังแทบจะไม่ทัน

ญี่ปุ่นแผ่นดินไหวสั่น
สึนามิบัน-
ดาลโศกนาฏกรรม

วิปโยคโศกหวนครวญคร่ำ
โรงไฟระเบิดซ้ำ
นิวเคลียร์รั่วลามโลกา

ธรรมชาติอาจเคยโสภา
บัดนี้กลับมา
เป็นอสูรเหยียบย่ำทำลาย

คิดมาคิดไปใจหาย
เราคงใกล้ตาย
ถูกขยี้ราวมดปลวกแล้ว

 ปวดขี้อ่ะ

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

จอมขวัญ, ♥หทัยกาญจน์♥, พิมพ์วาส

ข้อความนี้ มี 3 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ความมืดมิดเมื่อถึงที่สุด แสงสว่างเพียงปลายเข็มก็เจิดจ้ากว่าหมื่นตะวัน

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s