ลืมก้าวข้ามหนามโง้งริมโค้งฝัน
ความจาบัลย์คั่นใจบางจึงห่างเหิน
เหลือเพียงก้าวสุดท้ายไม่ไกลเกิน
ก็ถึงเนินหลักชัยใกล้ถึงแล้ว
เพราะฉันเผลอหรือเธอลืม..หวังดื่มด่ำ
ไม่ยอมค้ำประคองกันฝันลดแผ่ว
เกิดความพรั่นหวั่นไหวตอนใกล้แนว
ความวาวแววแก้วกลมถูกรมควัน
เหลือเพียงรอยปล่อยแล้งจนแห้งขอด
ทางเคยทอดยาวเหยียดเสียดสวรรค์
ต้องมล้างทางตรงถูกลงทัณฑ์
ต่างจาบัลย์พันรอบในกรอบรัก
ความจาบัลย์คั่นใจบางจึงห่างเหิน
เหลือเพียงก้าวสุดท้ายไม่ไกลเกิน
ก็ถึงเนินหลักชัยใกล้ถึงแล้ว
เพราะฉันเผลอหรือเธอลืม..หวังดื่มด่ำ
ไม่ยอมค้ำประคองกันฝันลดแผ่ว
เกิดความพรั่นหวั่นไหวตอนใกล้แนว
ความวาวแววแก้วกลมถูกรมควัน
เหลือเพียงรอยปล่อยแล้งจนแห้งขอด
ทางเคยทอดยาวเหยียดเสียดสวรรค์
ต้องมล้างทางตรงถูกลงทัณฑ์
ต่างจาบัลย์พันรอบในกรอบรัก
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
