ก็เป็นคน...ขี้ลืม...ลืมทุกสิ่ง
ลืมเสียจริง...ติงใจ...ไว้เสมอ
ลืมปิดแก๊ซ...หม้อไหม้...ยามเผลอเลอ
ก็ละเมอ...ขี้เซา...เศร้าจริงจริง
ยังจะลืม...ล๊อกบ้าน...เมื่อยามออก
จึงได้บอก...จากใจ...ใช่ทุกสิ่ง
ลืมปิดไฟ...นอกใน...ใจประวิง
ไม่ไหวติง...เที่ยวเล่น...เป็นลั๊นล้า
ลืมกระเป๋า...เฝ้าหา...หายไปไหน
ก็ลืมไง...ที่บ้าน...มัวถามหา
ลืมประจำ...ทุกวัน...ทุกเวลา
นี่แหละหนา...ชีวิต...อัสดง
ลืมโทรศัพท์...นับครั้ง...ไม่มีถ้วน
มั่วแต่ป่วน...ชวนเพื่อน...ไปลืมหลง
พ่อโทรมา...ไม่ติด...เลยยัง.งง
ก็ลูก"ดง"...องค์ลง...หลงทั้งคืน
เที่ยวเสร็จสับ...ไปมา...ลืมกลับบ้าน
เอ๊ะเรือนชาน...ท่านใด...เมื่อยามตื่น
อ้อบ้านแม่...ร้านไทย...หน้าค่อยชื่น
อย่าค้างคืน...บ้านอื่น...ก็เป็นพอ
แต่อย่างหนึ่ง...ไม่ลืม...ไม่เคยลืม
"ดง"เป็นปลื้ม...เสมอ...ที่มีพ่อ
ยังมีแม่...ดูแล...ให้เกิดก่อ
คอยถักทอ...รักนี้...ไม่มีลืม
ยามพระอาทิตย์อัสดง
ปล. ถึงจะลืมจะเหลวไหลไปบ้าง แต่รักที่ป๊าม๊ามีให้ จะไม่ลืม
รักที่สุดก็ 2 ท่านนี้ในดวงใจ ไม่มีวันลืม และ ไม่คิดจะลืม
ลืมเสียจริง...ติงใจ...ไว้เสมอ
ลืมปิดแก๊ซ...หม้อไหม้...ยามเผลอเลอ
ก็ละเมอ...ขี้เซา...เศร้าจริงจริง
ยังจะลืม...ล๊อกบ้าน...เมื่อยามออก
จึงได้บอก...จากใจ...ใช่ทุกสิ่ง
ลืมปิดไฟ...นอกใน...ใจประวิง
ไม่ไหวติง...เที่ยวเล่น...เป็นลั๊นล้า
ลืมกระเป๋า...เฝ้าหา...หายไปไหน
ก็ลืมไง...ที่บ้าน...มัวถามหา
ลืมประจำ...ทุกวัน...ทุกเวลา
นี่แหละหนา...ชีวิต...อัสดง
ลืมโทรศัพท์...นับครั้ง...ไม่มีถ้วน
มั่วแต่ป่วน...ชวนเพื่อน...ไปลืมหลง
พ่อโทรมา...ไม่ติด...เลยยัง.งง
ก็ลูก"ดง"...องค์ลง...หลงทั้งคืน
เที่ยวเสร็จสับ...ไปมา...ลืมกลับบ้าน
เอ๊ะเรือนชาน...ท่านใด...เมื่อยามตื่น
อ้อบ้านแม่...ร้านไทย...หน้าค่อยชื่น
อย่าค้างคืน...บ้านอื่น...ก็เป็นพอ
แต่อย่างหนึ่ง...ไม่ลืม...ไม่เคยลืม
"ดง"เป็นปลื้ม...เสมอ...ที่มีพ่อ
ยังมีแม่...ดูแล...ให้เกิดก่อ
คอยถักทอ...รักนี้...ไม่มีลืม
ยามพระอาทิตย์อัสดง
ปล. ถึงจะลืมจะเหลวไหลไปบ้าง แต่รักที่ป๊าม๊ามีให้ จะไม่ลืม
รักที่สุดก็ 2 ท่านนี้ในดวงใจ ไม่มีวันลืม และ ไม่คิดจะลืม