...เขียนคำรักบนกระดาษวาดถ้อยไข
นานวันไปยังลบเลือนเลื่อนความหมาย
แผ่นอาจยับเปรอะน้ำตาทาเรียงราย
บทสุดท้ายก็ร้างลาหาไม่เจอ
...แต่คำรักเขียนลงตรงใจฉัน
กี่ร้อยพันหมื่นราตรีมีเสนอ
เทียวเกาะกลุ่มทุ่มใส่ใจบำเรอ
ชูเสนอมิอาจกลบ..ลบทางลืม...
...เพราะหัวใจรักมากจึงยากดับ
เฝ้าคอยนับรอยข่วนที่ชวนดื่ม-
ด่ำความร้าวก้าวซอยบนรอยยืม
สุดท้ายปลื้มเพียงช้ำที่เขาฝาก...ก่อนจากไป...
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
