บทรักหวานชวนชื่นในคืนนี้
โอ้..ฤดี เงียบเหงา เศร้า ข่มเหง
ไม่ใยดีกับรักปักบรรเลง
ไม่เคยเกรงเลย เศร้า เจ้าตัวมาร
ยิ่งอยู่เดียวเปลี่ยวจิตยิ่งคิดฝัน
นับคืนวันห่วงหามาประสาน
อยากอยู่ใกล้ไล่ขมชมดวงมาลย์
อยากเบิกบานเคียงคู่ชื่นชู้ครอง
พร่ำคำหวานผ่านฟ้ามาเสนอ
ฝากลมเพ้อเสนอสู่คู่เคียงสอง
ฝากอ้อมดินกลิ่นไอได้ประคอง
นวลละอองมองฟ้าสบตากัน
ด้วยอยู่ห่างหนทางระหว่างฟ้า
แม้นโน้มมาจบดินถวิลฝัน
เป็นเพียงในสายตาพารำพัน
แต่จริงนั้นยังห่างต่างฟ้าดิน
ถึงต้องตามถามทางวางให้ถึง
จากฟากหนึ่งของฟ้าพาถวิล
สู่ฟากหนึ่งมีน้องครองสมจินต์
ต้องข้ามฟ้าข้ามถิ่นบินลัดไป
จากความเพียรเวียนถามตามความรัก
ถอดสลักความหมองครองสดใส
จากพลาดหวังครั้งก่อนรุ่มร้อนใจ
พบรักใหม่..ข้ามขอบฟ้า..มาเคียงครอง.
โอ้..ฤดี เงียบเหงา เศร้า ข่มเหง
ไม่ใยดีกับรักปักบรรเลง
ไม่เคยเกรงเลย เศร้า เจ้าตัวมาร
ยิ่งอยู่เดียวเปลี่ยวจิตยิ่งคิดฝัน
นับคืนวันห่วงหามาประสาน
อยากอยู่ใกล้ไล่ขมชมดวงมาลย์
อยากเบิกบานเคียงคู่ชื่นชู้ครอง
พร่ำคำหวานผ่านฟ้ามาเสนอ
ฝากลมเพ้อเสนอสู่คู่เคียงสอง
ฝากอ้อมดินกลิ่นไอได้ประคอง
นวลละอองมองฟ้าสบตากัน
ด้วยอยู่ห่างหนทางระหว่างฟ้า
แม้นโน้มมาจบดินถวิลฝัน
เป็นเพียงในสายตาพารำพัน
แต่จริงนั้นยังห่างต่างฟ้าดิน
ถึงต้องตามถามทางวางให้ถึง
จากฟากหนึ่งของฟ้าพาถวิล
สู่ฟากหนึ่งมีน้องครองสมจินต์
ต้องข้ามฟ้าข้ามถิ่นบินลัดไป
จากความเพียรเวียนถามตามความรัก
ถอดสลักความหมองครองสดใส
จากพลาดหวังครั้งก่อนรุ่มร้อนใจ
พบรักใหม่..ข้ามขอบฟ้า..มาเคียงครอง.
"บ้านริมโขง"
หากคอยเวียนเพียรถามถึงความรัก
โปรดแน่นหนักภักดีไม่มีสอง
ด้วยหนทางหว่างเราเข้าทำนอง
คนเป็นรองต้องห้ามข้ามฟ้าไกล
ยามคิดถึงจึงมองท้องฟ้ากว้าง
จากใจนางสร้างฝันจนหวั่นไหว
กลัวหลงลมคมรักประจักษ์ใจ
แล้วผลักไสไม่จริงดังสิ่งลวง
ด้วยหัวใจใสสื่อยึดถือมั่น
ใต้แสงจันทร์สัญญานภาสรวง
เกี่ยวเก็บดาวพราวฟ้ามาบำบวง
เป็นสร้อยดวงห้วงจิตลิขิตวอน
บทบรรเลงเพลงฝากอีกฟากฟ้า
ถ้อยห่วงหาปรารมภ์คมอักษร
ช่างบาดลึกตรึกตรองทำนองกลอน
แม้ยามนอนร้อนรนกมลนาง
จึงฝากพจน์รจนาจากฟ้าใส
หวังมอบให้ได้ยินจวบสิ้นสาง
เป็นสำเนียงเสียงรักที่ถักวาง
อยู่แนบข้างสร้างฝันนับวันคอย...
โปรดแน่นหนักภักดีไม่มีสอง
ด้วยหนทางหว่างเราเข้าทำนอง
คนเป็นรองต้องห้ามข้ามฟ้าไกล
ยามคิดถึงจึงมองท้องฟ้ากว้าง
จากใจนางสร้างฝันจนหวั่นไหว
กลัวหลงลมคมรักประจักษ์ใจ
แล้วผลักไสไม่จริงดังสิ่งลวง
ด้วยหัวใจใสสื่อยึดถือมั่น
ใต้แสงจันทร์สัญญานภาสรวง
เกี่ยวเก็บดาวพราวฟ้ามาบำบวง
เป็นสร้อยดวงห้วงจิตลิขิตวอน
บทบรรเลงเพลงฝากอีกฟากฟ้า
ถ้อยห่วงหาปรารมภ์คมอักษร
ช่างบาดลึกตรึกตรองทำนองกลอน
แม้ยามนอนร้อนรนกมลนาง
จึงฝากพจน์รจนาจากฟ้าใส
หวังมอบให้ได้ยินจวบสิ้นสาง
เป็นสำเนียงเสียงรักที่ถักวาง
อยู่แนบข้างสร้างฝันนับวันคอย...