^
^^
^^^
^^^^
๏ สักวาข้าน้อยเพียงฝอยฝุ่น
ลมอรุณหมุนพาเวลาผ่าน
ให้ลอยล่องท่องเที่ยวเกี่ยวต้นกานท์
แล้วตกจานเจือดินเมื่อสิ้นลม
๏ ค่าจึงน้อยด้อยจนจำนนแอบ
นานนานแวบแวะมา...อย่าว่าผม
แต่ทุกกานท์งานมิตรตามติดชม
ดั่งเนยนมคมคำ...หวานล้ำเอย
แบบว่า....เขียนถึงทุกท่านนั้นแหละครับ โดยเฉพาะท่านพรายม่าน
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
