จากใจ แด่คุณพรายม่าน
สักวาสันทรายคุณพรายม่าน
อย่าจากนานกาลเลื่อนเพื่อนคิดถึง
อยู่ห่างไกลหลายโยชน์โปรดคำนึง
รจน์ถ้อยซึ้งตรึงตรามาอ้อนวอน
บนลานกาพย์ตราบกานท์เหมือนบ้านพัก
มาพำนักหายเหนื่อยเมื่อยล้าก่อน
กระเซ้าหยอกหลอกเล่นเช่นบทกลอน
ดั่งเมื่อตอนก่อนนั้นประพันธ์กัน
ครั้งหนึ่งเรียนเพียรอ่านกานท์พรายม่าน
ที่สรรงานจารร้อยถ้อยคำฉันท์
ซึ้งทุกบาททุกบทรจน์ประพันธ์
จึงคิดกลั่นกรองเหตุเจตจำนง
หวังจะแต่งเป็นฉันท์ประพันธ์อ้อน
แต่ความเขลาเข้าซ่อนพาอ่อนหลง
ไม่เป็นไรดวงจิตคิดดำรง
ร้อยฉันท์ส่งอ้อนท่านพรายม่านเอย
สยามมณีฉันท์ ๘
ตะวันจะลับจะดับจะเลื่อน
ก็ยังมิเบือนมิเคลื่อนมิหมอง
ประดับระยับประคับประคอง
ระบายละออง ณ ท้องนภา
จะจากมล้างกะทางวิกฤต
คนึงสนิทก็หวิดจะพร่า
อุทัยรวีระพีประภา
บ่ส่องพนาวนาประไพ
จะหม่นจะหมองสิตรองสิตรึก
ลุคิดผนึกและนึกไสว
พิมานมนุษย์ก็สุด ณ ใจ
ฤคิดอะไรมิให้พะวง
จะพลัดจะพรากวิบากสหาย
ลุจิตมลายก็คล้ายจะหลง
มิเปรมมิปรีดิ์ฤดีมิคง
ก็ยังทนงประสงค์ทิวา
พอมั่วๆไปได้เท่านี้แหละครับ อย่าไปไหนเลยนะครับคุณพรายม่าน
อยู่บ้านหลังนี้สุขทั้งกายสุขทั้งใจครับ
สักวาสันทรายคุณพรายม่าน
อย่าจากนานกาลเลื่อนเพื่อนคิดถึง
อยู่ห่างไกลหลายโยชน์โปรดคำนึง
รจน์ถ้อยซึ้งตรึงตรามาอ้อนวอน
บนลานกาพย์ตราบกานท์เหมือนบ้านพัก
มาพำนักหายเหนื่อยเมื่อยล้าก่อน
กระเซ้าหยอกหลอกเล่นเช่นบทกลอน
ดั่งเมื่อตอนก่อนนั้นประพันธ์กัน
ครั้งหนึ่งเรียนเพียรอ่านกานท์พรายม่าน
ที่สรรงานจารร้อยถ้อยคำฉันท์
ซึ้งทุกบาททุกบทรจน์ประพันธ์
จึงคิดกลั่นกรองเหตุเจตจำนง
หวังจะแต่งเป็นฉันท์ประพันธ์อ้อน
แต่ความเขลาเข้าซ่อนพาอ่อนหลง
ไม่เป็นไรดวงจิตคิดดำรง
ร้อยฉันท์ส่งอ้อนท่านพรายม่านเอย
สยามมณีฉันท์ ๘
ตะวันจะลับจะดับจะเลื่อน
ก็ยังมิเบือนมิเคลื่อนมิหมอง
ประดับระยับประคับประคอง
ระบายละออง ณ ท้องนภา
จะจากมล้างกะทางวิกฤต
คนึงสนิทก็หวิดจะพร่า
อุทัยรวีระพีประภา
บ่ส่องพนาวนาประไพ
จะหม่นจะหมองสิตรองสิตรึก
ลุคิดผนึกและนึกไสว
พิมานมนุษย์ก็สุด ณ ใจ
ฤคิดอะไรมิให้พะวง
จะพลัดจะพรากวิบากสหาย
ลุจิตมลายก็คล้ายจะหลง
มิเปรมมิปรีดิ์ฤดีมิคง
ก็ยังทนงประสงค์ทิวา
พอมั่วๆไปได้เท่านี้แหละครับ อย่าไปไหนเลยนะครับคุณพรายม่าน
อยู่บ้านหลังนี้สุขทั้งกายสุขทั้งใจครับ
บัณฑิตเมืองสิงห์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
