ขอขอบคุณเพื่อนนักกลอนทุกท่านที่เข้ามาเล่นสักวาด้วยกัน
และขออภัยต่อความขุ่นข้องใดๆที่อาจจะเกิดขึ้น ไม่ว่ามากหรือน้อย
โดยเฉพาะ คุณ บ้านริมโขง (กระทู้ตอบที่ ๑๑) คุณ ดอกกระเจียว (กระทู้ตอบที่ ๔๙,๕๐)
ผมมิได้มีเจตนาเป็นอื่น นอกจากใคร่หวลระลึกถีงการเล่นสักวา
ของชมรมวรรณศิลป์ ธรรมศาสตร์ ในอดีต
ซึ่งเป็นลักษณะกระเซ้ากันเชิงยอวาทีระหว่างผู้เล่น เลยอยากจะจำลองการเล่นนั้นไว้
และโดยส่วนตัวก็มิได้ เดียดฉันท์กลอนรัก หรือประสงค์ให้เกิดการ “ฮั้ว” การชม เกิดขึ้นเลย
ขอได้รับคำขอโทษจากผมเป็นทางการ อีกครั้ง
ด้วยจิตคารวะ
พรายม่าน
สันทราย
๐๘.๐๓.๕๔
เพลงลา
สักวาเพลงพรากแว่วฝากแล้ว
เพริดพิณแพร้วผ่านพรมลมขลุ่ยผิว
เสียดสร้อยสาดบาดบิดเหมือนปลิดปลิว
ล่วงระลิ่วริ้วร่างบนรางเลือน
จำจากแล้วแก้วตาเวลานี้
กับวันรุ่งริบหรี่ ฤดีเฉือน
จะยาวนานกาลใดได้มาเยือน
หรือร้างเลือนเลื่อนรุดสุดหล้าเอย ฯ
พรายม่าน
สันทราย
๐๘.๐๓.๕๔
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
