ไม่คิดว่าจะได้ใช้ในวันนี้
ในวันที่เธอทิ้งร้างห่างจากฉัน
รอยอาลัยเราเคยมีที่ให้กัน
แสนโศกศัลย์สุดบรรยายใจเปียกปอน
ผ้าเช็ดหน้าผืนนั้นฉันจำได้
เธอเคยให้ซับน้ำตาเมื่อคราก่อน
ยามฉันเจ็บในอกรันทดรอน
ได้ถอดถอนเพราะว่าผ้าเช็ดน้ำตา
จะต้องใช้ผ้าเช็ดหน้าสักกี่ผืน
จะต้องฝืนทนเช็ดกี่ครั้งหนา
จึงจะหายรันทดจรดโศกา
ถึงแม้ว่าใจไม่หายคลายตรอมตรม
ฉันเอง..