มองสายรุ้งพุ่งพาดวาดขอบฟ้า
สุดสายตาคราห่างต่างวิถี
ดุจชีวิตจิตคว้าหาเสรี
หลายเดือนปีที่ด้นค้นตำนาน
แสงอรุณกรุ่นไอไล้หมอกฝน
ดั่งต้องมนต์ยลเยือนเลือนสถาน
หมู่นกกาหากินทั่วถิ่นกาล
คงมินานผ่านไปให้คำนึง
บทรักหวนชวนชื่นในคืนหนาว
ร้อนผะผ่าวคราวรัดสัมผัสถึง
พิศวาสปรารถนาแสนตราตรึง
สุดคะนึงซึ้งพจน์ทุกบทตอน
ฝากจุมพิตชิดสายที่ปลายรุ้ง
อีกโค้งคุ้งมุ่งฝันบรรจถรณ์
ถึงคนไกลไว้เตือนยามเคลื่อนจร
ห่วงอาทรวอนหวังจึงฝังใจ
เสียงกระซิบทิพย์ฝากอีกฟากฟ้า
จากขวัญตาว่ารักมิผลักไส
ในอ้อมแขนแสนอุ่นกรุ่นละมัย
มิมีใครไหนเลยร่วมเชยปราง
ณ สุดสายปลายรุ้งมุ่งสู่ฝัน
นับรอวันฟันฝ่ากล้าสะสาง
ใจสองใจ...ใกล้ชิดสนิทวาง
เพียงฟ้ากว้างขวางเราเท่านั้นเอง
สุดสายตาคราห่างต่างวิถี
ดุจชีวิตจิตคว้าหาเสรี
หลายเดือนปีที่ด้นค้นตำนาน
แสงอรุณกรุ่นไอไล้หมอกฝน
ดั่งต้องมนต์ยลเยือนเลือนสถาน
หมู่นกกาหากินทั่วถิ่นกาล
คงมินานผ่านไปให้คำนึง
บทรักหวนชวนชื่นในคืนหนาว
ร้อนผะผ่าวคราวรัดสัมผัสถึง
พิศวาสปรารถนาแสนตราตรึง
สุดคะนึงซึ้งพจน์ทุกบทตอน
ฝากจุมพิตชิดสายที่ปลายรุ้ง
อีกโค้งคุ้งมุ่งฝันบรรจถรณ์
ถึงคนไกลไว้เตือนยามเคลื่อนจร
ห่วงอาทรวอนหวังจึงฝังใจ
เสียงกระซิบทิพย์ฝากอีกฟากฟ้า
จากขวัญตาว่ารักมิผลักไส
ในอ้อมแขนแสนอุ่นกรุ่นละมัย
มิมีใครไหนเลยร่วมเชยปราง
ณ สุดสายปลายรุ้งมุ่งสู่ฝัน
นับรอวันฟันฝ่ากล้าสะสาง
ใจสองใจ...ใกล้ชิดสนิทวาง
เพียงฟ้ากว้างขวางเราเท่านั้นเอง