นั่งเหม่อมองรองเท้าคราวแยกฝัน
เท้าคู่นั้นได้ทิ้งร้างทางฉุกเฉิน
เธอทิ้งไปเหลือฉันไว้กับส่วนเกิน
นั่งมองเพลินกับขาเรียวเที่ยวฝ่าฟัน
มันเข้าชุดกับกระโปรงที่เธอใส่
มองคราใดเหมือนนางแบบมาแอบฝัน
ขาเธอเรียวกับรองเท้าช่างเข้ากัน
กระโปรงสั้นหุ่นเพรียวบางนางในใจ
เฮ้ย!!คิดแล้วท้อพ้อกลุ้มละลุ่มหลง
นางบรรจงอิงแอบเคยแนบใส
หวลอดีตกรีดฝ้งยังเจ็บใน
เห็นรองเท้าเธอทีไรแทบวางวาย
ฉันเอง..