โปรดจงฟังครั้งนี้ที่จำแยก
เพราะใจแตกแหลกลาญกาลถวิล
แม้เคยรักภักดียิ่งชีวิน
แทบดับสิ้นดิ้นรนให้พ้นทาง
ดุจลิขิตพิษรักจำหลักฉล
ให้หมองหม่นทนช้ำฝากคำหมาง
เพียงเพื่อจบลบเลือนเสมือนพราง
ที่หมายวางสร้างภาพตราบสิ้นลม
ถ้อยรำพันฝันเลือนที่เฉือนจิต
ถึงมิ่งมิตรจิตราคราขื่นขม
แสนอดสูรู้รักจักระทม
เมื่อไม่สมจมทุกข์ที่รุกราน
เถิดจงมองท้องฟ้าดาราฉาย
แล้วจะหายคลายโศกวิโยคผลาญ
กอบเก็บดาวพราวแสงเพิ่มแรงจาร
ฝากดวงมานผ่านกลอนก่อนนิทรา....
เพราะใจแตกแหลกลาญกาลถวิล
แม้เคยรักภักดียิ่งชีวิน
แทบดับสิ้นดิ้นรนให้พ้นทาง
ดุจลิขิตพิษรักจำหลักฉล
ให้หมองหม่นทนช้ำฝากคำหมาง
เพียงเพื่อจบลบเลือนเสมือนพราง
ที่หมายวางสร้างภาพตราบสิ้นลม
ถ้อยรำพันฝันเลือนที่เฉือนจิต
ถึงมิ่งมิตรจิตราคราขื่นขม
แสนอดสูรู้รักจักระทม
เมื่อไม่สมจมทุกข์ที่รุกราน
เถิดจงมองท้องฟ้าดาราฉาย
แล้วจะหายคลายโศกวิโยคผลาญ
กอบเก็บดาวพราวแสงเพิ่มแรงจาร
ฝากดวงมานผ่านกลอนก่อนนิทรา....
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
