ทางชีวิตเราเป็นเส้นขนาน
ไม่อาจพานพบกันดั่งฝันใฝ่
แม้จะรักเธอจนล้นหัวใจ
คงทำได้แค่ละเมอเพ้อเป็นกลอน
แม้อยากตามหัวใจไปให้พบ
เพื่อประสบพบกันเช่นวันก่อน
คงทำได้แค่ห่วงหาและอาทร
ไม่อาจย้อนวันชื่นคืนกลับมา
สุดทางรักของเราที่เฝ้าฝัน
ไม่มีวันบรรจบกันได้หรอกหนา
เหมือนสายน้ำไหลลงแม่คงคา
เหมือนดาราอยู่บนฟากฟ้าไกล
แต่ว่าใจดวงนี้ยังมีรัก
เป็นแรงผลักให้เห็นโลกสดใส
เพียงแค่มีเธออยู่ในหัวใจ
ก็ทำให้หฤทัยไร้ทุกข์ตรม
แม้เส้นทางรักเราจะเหินห่าง
จะคอยดูอยู่ข้างข้างอย่างสุขสม
แค่เห็นเธอสุขสดชื่นรื่นอารมณ์
ความระทมจมหายมลายพลัน