~~**หัวใจแยก**~~
...แผลเป็นที่ใจ...
หัวใจผม ปมด้อย ที่รอยรัก
อกเดาะหัก ดักดาน มานานโข
สิ้นแรงก้าว ร้าวรน จนเซโซ
ร้องไห้โฮ ประจำ ทุกค่ำคืน....
อาทิตย์ตก อกตัน ก็ดันแตก
เหมือนราตรี จับแยก แหวกทรวงผืน
เพื่อเย้ยเยาะ เคาะหยัน สั่นสุดยืน
ฟุบลงพื้น เพพัง หลั่งน้ำตา...
เสียงจิ้งหรีด หวีดร้อง ดังก้องกู่
แต่มิสู้ เสียงเศร้า ของเราหนา
ที่แสนดัง กังวาน สะท้านมา
จากอุรา ที่เปลี่ยว และเดียวดาย
นารีผล พ่นพิษ ฤทธิเวทย์
จนสมเพช เวทนา ชะตาหาย
ยามคำนึง ถึงหญิง กลิ้งกลอกกาย
สุดทุราย ร้อนรน จนแสบทรวง...
หวังน้ำค้าง ล้างใจ ก็ใช่ที่
กลับเจือสี ย้อมสด ด้วยกรดสรวง
ยิ่งราดรด กดทับ กับคำลวง
ยิ่งฉุดร่วง ลงเหว สู่เปลวไฟ
หัวใจผม ปมเด่น พอเห็นบ้าง
คือรอยจาง แห่งจิต พิศมัย
ที่เคยถูก สาวยิง แล้วทิ้งไป
กลางรอยไหม้ อันขม ที่...ซมซาน...
***เมฆา...***
ขอบคุณท่านนะโมน่ะครับ ที่ช่วยชี้ข้อผิดผลาดให้ครับ...ขอบคุณครับ..