[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สมนึก นพ]

สามสิบเอ็ด มกรา ปีห้าสี่
บันทึกมี ที่หมาย ไว้เปิดอ่าน
ว่าคุณครู ผู้สอน เรื่องกลอนกานท์
คิดจากบ้าน หลังนี้ หายหนีไกล

ชายเสื้อมา เช็ดหน้า ตาละห้อย
เขาคิดคอย หลบฉาก จากไปไหน
เห็นข้อความ สะท้อน ย้อนยอกใจ
น้ำตาไหล ต่อความ ตามมีกัน

กำลังใจ ต่างมอบ ตอบรับรู้
อบอุ่นอยู่ รู้คิด จิตสุขสันต์
หากย้อนหลัง กลับไป ไม่นานวัน
ความผูกพันธ์ ฉันท์เพื่อน ต่างเลือนลาง

อรุณสวัสดิ์ คัดหมาย ส่งไปสู่
ได้รับรู้ ก่อนนา ตอนฟ้าสาง
กำลังใจ มอบให้ ไม่อำพราง
ทุกทุกอย่าง เจตนา ว่ามาดี

จะขอเป็น เงาใกล้ ดังได้กล่าว
ยิ่งปวดร้าว เพิ่มใน ใจผมนี่
ความห่วงใย ทับถม จมทวี
ด้วยวจี ไม่กล่าว เล่าสู่กัน

นะคุณนะ ร้องขอ อย่ารอหลบ
ด้วยอยากพบ อยากเจอ เสมอนั่น
จะอ้อนวอน เช่นนี้ มีทุกวัน
ความสัมพันธ์ ไม่หน่าย หรือหายไป.

ด.ช. นพ