เมื่อถึงจุดสุดท้ายมิวายเศร้า
เหลือเพียงเราเจ่าจุกด้วยทุกข์ถม
กับน้ำตาบ่าไหลไห้ระทม
ที่ขื่นขมจมโศกวิโยคใจ
แสนเสียดายสายสื่อเคยซื่อสัตย์
ดั่งคลื่นซัดพัดพาความสาไถย
แล้วลวงหลอนซ่อนรักประจักษ์นัย
กักเก็บไว้ไร้ข้อเพื่อต่อรอง
ฤาหลงใหลในเล่ห์เสน่หา
ดุจมนตราคราร่ายคล้ายสนอง
จึงซมซานปานสิ้นยามผินมอง
เพียงเราสองต้องห่างและร้างรา
โปรดเก็บรักพักใจยามไร้ฝัน
ถ้อยปลอบขวัญวันเก่าที่เฝ้าหา
ความทรงจำคำหวานม่านน้ำตา
และศรัทธาค่าควรในส่วนเธอ...
เหลือเพียงเราเจ่าจุกด้วยทุกข์ถม
กับน้ำตาบ่าไหลไห้ระทม
ที่ขื่นขมจมโศกวิโยคใจ
แสนเสียดายสายสื่อเคยซื่อสัตย์
ดั่งคลื่นซัดพัดพาความสาไถย
แล้วลวงหลอนซ่อนรักประจักษ์นัย
กักเก็บไว้ไร้ข้อเพื่อต่อรอง
ฤาหลงใหลในเล่ห์เสน่หา
ดุจมนตราคราร่ายคล้ายสนอง
จึงซมซานปานสิ้นยามผินมอง
เพียงเราสองต้องห่างและร้างรา
โปรดเก็บรักพักใจยามไร้ฝัน
ถ้อยปลอบขวัญวันเก่าที่เฝ้าหา
ความทรงจำคำหวานม่านน้ำตา
และศรัทธาค่าควรในส่วนเธอ...