[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[รพีกาญจน์]

ฉันรักการเขียนกลอน

"นักเลงกลอนนอนเปล่าก็เศร้าจิต"
จึงค้นคิดเขียนกลอน อักษรสมัย
เป็นคำของ"สุนทรภู่"ยอดครูไทย
ฉันจำกลอนนี้ได้ใส่ชีวี

สิ่งนี้แหละฉันต้องการมานานนัก
จึงหลงรักเขียนกลอน, อักษรศรี
ให้หวานขม, กลมกลืนชื่นฤดี
จากจิตที่รักงานการเขียนกลอน
 
ฉันเขียนกลอนเป็นเวลาห้าปีแล้ว
ใจจึงแน่วแน่รักหลงอักษร
ฉันรักเขียนกลอนแท้จริงแน่นอน
รักทุกตอนกลอนที่เขียนเพียรฝึกมา

ฉันเขียนกลอนอ่อนหวานนานไม่ได้
เพราะขัดใจฉันมากยากหนักหนา
ฉันชอบเขียนกลอนขมตรมอุรา
มันมีค่ากว่าอื่นหลายหมื่นพัน

ฉันรักเขียนกลอนจริงยิ่งชีวิต
จึงผลิตกลอนใหม่ไม่ไหวหวั่น
"วัตถุดิบกลอน" ฉันหาค่าอนันต์
กลอนของฉันจึงถึงหู...คุณผู้ฟัง.

อัฎฐพร  พร้อมเพรียงพันธุ์  ประพันธ์
7 มกราคม 2512  24.01 น.

จากหนังสือ "ฝัน"  โดย ประยูร จรรยาวงษ์
  จินตนา ปิ่นเฉลี่ยว และคณะ