.jpg)
แสนเป็นห่วงดวงใจพี่ที่รักยิ่ง
ว้าวุ่นวิ่งติงรู้สึกลึกไหวหวั่น
อยากเร้นกายภายพริบตาหาน้องพลัน
โอบกอดมั่นขันแน่นเหนียวเกลียวอาทร
แต่ต้องห่างทางไกลแกล้งแรงลิขิต
มีเพียงจิตคิดใฝ่ฝันรั้นเคียงหมอน
ถึงที่รักทักทุกครั้งสั่งงามงอน
อย่าได้นอนตอนดึกดื่นฝืนตัวเอง
ยิ่งเจ็บไข้ไม่สบายหายก็ยาก
เดี๋ยวลำบากลากสังขารหาญมาเบ่ง
พี่รู้แล้วแก้วแกร่งกล้าน่าหวั่นเกรง
ช่วยรีบเร่งเพ่งหายดีทีเถิดเอย
ดื้อเกินไปไม่น่ารักสักนิดหน่อย
ดึงดันบ่อยด้อยความสวยด้วยดอกเหมย
เอาให้งามตามสตรีมีเปรียบเปรย
หลงละเลยเชยไม่สมขมขื่นทรวง
ดอกมะลิผลิเบ่งบานพานกลิ่นหอม
ดอกเหมยย้อมดอมแล้วเหม็นเห็นจึงห่วง
เป็นดอกไม้ไพรพนาน่าเด็ดดวง
เป็นดอกหลวงล้วงเด็ดเผ็ดติดมือ
แม้ไร้ชนคนหมายมองปองตัวเจ้า
รู้ไหมเล่าเยาวมาลย์คานนับถือ
ร้อยคนกล่าวราวเรื่องถึงพึงร่ำลือ
น้องนั้นคือชื่อดอกไม้ไร้ราคี
๑๓/๐๑/๕๔
ป.ล.กลบทช้างชูงวง (กลอนเก้า) สัมผัสสระสองคู่ สามสี่,หกเจ็ด ทุกวรรค
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
