[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ดอกกระเจียว]

ภาพอดีตฉายชัดมิลบเลือน
เพราะความเถื่อนของพวกถ่อยกิเลศใคร่
หวังนางเป็นที่คลายระบายใจ
เยี่ยงสัตว์ป่าผู้อาศัยในคราบคน

นางยื้อยุดหลีกหนีจากพวกคลั่ง
อยู่ที่ฝั่งแม่น้ำหยางทั้งมืดหม่น
จะเสียทีพวกชาติชั่วทรชน
ประจวบจนเขามาเข้าคว้าชีวิต

ออกจากการลุกล้ำของพวกบ้า
ก่อนที่จะเสียท่ามีราคีผิด
เพลงกระบี่อันเร็วไวกว่าใครคิด
เขาพิชิตสามยอดชั่วเพียงกระบวนเดียว

............................................................
อ้อเสี่ยวตุ้ยล่วงทางถึงฝั่งน้ำ
ปากก็พร่ำว่าต้นไม้ชักแห้งเหี่ยว
แถมวังเวงจิตใจกระไรเชียว
หักไม่ได้ก็เที่ยวไล่ตีตั๊กแตน

ครั้นเมื่อพบแม่นางยี่จึงทักถาม
“โอ้คนงามดูเจ้าช่างเศร้าแสน
คงคิดถึงชายใดในดินแดน
หรือเคืองแค้นคนใดใคร่อยากรู้”

นางครุ่นคิดสักครู่พลางค้อนขวับ
ส่งสายตาจ้องจับอย่างรับรู้
“ฟื้นแล้วรึท่านตุ้ยมาด้อมดู
คนหดหู่โศกาเทียวว่าไป”

“เจ้าอย่าหลอกข้าเลยแม่นางยี่
ข้าอายุจะหลักสี่แล้วรู้ไหม
ข้าประมาณเจ้าสิบเจ็ดยังเยาว์วัย
จะปกปิดข้าอย่างไรคงไม่มิด”

“เรื่องของข้าท่านรู้ก็หนักหัว
ไยไม่เมามัวแต่สุราเป็นบ้าติด”
“เอ้า..ข้าแค่ทายว่าจะคล้ายอย่างที่คิด
ไม่ได้จ้องจับผิดนะแม่นาง”

“เชอะ..” จางฟงยี่เชิดหน้ามิว่ากล่าว
อยู่เหนืออ่าวสีครามแม่น้ำหยาง
ทอดกายนั่งเหนือผาศิลาพลาง
ส่งสายตาไปสุดกว้างแห่งนที