เมื่อไมตรีที่ให้มันไร้ค่า
ก็จงอย่าทนฝืนโปรดคืนส่ง
เมื่อหัวใจไม่รักภักดิ์ใจจง
สิ้นสุดลงยินดีไม่มียื้อ
เมื่อความเข้าใจกันแปรผันแล้ว
ก็ไร้แววร่วมทางต่างยึดถือ
เมื่อรักสิ้นสุดสอยก็ปล่อยมือ
ป่วยการดื้อดึงดันกันต่อไป
เมื่อคำหวานพาลขมอารมณ์ขื่น
ก็อย่าฝืนเกี่ยวข้องหม่นหมองไหม้
เมื่อมันจบมิเหลือแม้เยื่อใย
หยุดหัวใจเถิดหนอ...จึงขอคืน.
ก็จงอย่าทนฝืนโปรดคืนส่ง
เมื่อหัวใจไม่รักภักดิ์ใจจง
สิ้นสุดลงยินดีไม่มียื้อ
เมื่อความเข้าใจกันแปรผันแล้ว
ก็ไร้แววร่วมทางต่างยึดถือ
เมื่อรักสิ้นสุดสอยก็ปล่อยมือ
ป่วยการดื้อดึงดันกันต่อไป
เมื่อคำหวานพาลขมอารมณ์ขื่น
ก็อย่าฝืนเกี่ยวข้องหม่นหมองไหม้
เมื่อมันจบมิเหลือแม้เยื่อใย
หยุดหัวใจเถิดหนอ...จึงขอคืน.
"กานต์ฑิตา"
๗ มกราคม ๒๕๕๔