เสียงแตกแยกฟืนตื่นตระหนก
เพลิงยกเปลวพุ่งรุ่งไสว
แดงส้มลมลู่เสียงฟู่ไฟ
นั่งใกล้กอดเข่าหนาวกาย
กองฟืนคืนนี้หนอคงหมด
ไฟลดแรงลาเมื่อฟ้าสาย
ก่อไฟกองฟืนคืนเดียวดาย
ตายายโดดเดี่ยวไร้เหลียวแล
เพลิงยกเปลวพุ่งรุ่งไสว
แดงส้มลมลู่เสียงฟู่ไฟ
นั่งใกล้กอดเข่าหนาวกาย
กองฟืนคืนนี้หนอคงหมด
ไฟลดแรงลาเมื่อฟ้าสาย
ก่อไฟกองฟืนคืนเดียวดาย
ตายายโดดเดี่ยวไร้เหลียวแล
จากปีเก่าก้าวข้ามตามศกใหม่
เหมือนกาลย่ำเหยียบให้หัวใจแม่
คลุกเถ้าถมจมถ่านร้อนรานแด
ลูบหนังหน้าย่นแก่แค่ลำพัง
บนดินดานลานแข็งคือแอ่งหลุม
สักหนึ่งกลุ่มก่อขึ้นข้างพื้นนั่ง
ซับน้ำซึมแห้งสายอยู่หลายครั้ง
ต้นสายหลั่งไหลหล่นตาหม่นลอย
ขดตัวนั่งตั้งป้อมลมซ้อมซัด
กระโจนกัดกร่อนเร้าผู้เหงาหงอย
สะท้านสั่นสะทกหัวอกคอย
เมื่อเศษหวังเล็กน้อย..ทยอยลา
ถึงไม่ใช่น้อยหนที่ทนหนาว
ถึงมีไฟร้อนผ่าวซัดเข้าหน้า
ไม่อาจเทียบเปรียบเท่าเงาลูกยา
ทอดสู่ลานสานตา..ผู้ล้าแรง
แม่หรือเหมือนหนึ่งฟืนเคยยืนหยัด
เมื่อไฟกาลกร้านกัด..กำหนัดแสง
อีกนานไหมไฟหรี่ฟืนสีแดง
จะเปลี่ยนแปลง..เป็นเถ้า..เฝ้าลานดิน
อีกกี่วารผ่านเวียนแดดเปลี่ยนทิศ
จะถึงคราแม่ปลิดชีวิตสิ้น
จะมีไหมที่ว่าน้ำตาริน
เพราะลูกชายได้ยิน..แม่คร่ำคราญ
จะมีไหม ที่ว่าน้ำตาริน
เพราะเห็นลูก..คืนถิ่น..นะแม่คอย
อาร์ตี้
เหมือนกาลย่ำเหยียบให้หัวใจแม่
คลุกเถ้าถมจมถ่านร้อนรานแด
ลูบหนังหน้าย่นแก่แค่ลำพัง
บนดินดานลานแข็งคือแอ่งหลุม
สักหนึ่งกลุ่มก่อขึ้นข้างพื้นนั่ง
ซับน้ำซึมแห้งสายอยู่หลายครั้ง
ต้นสายหลั่งไหลหล่นตาหม่นลอย
ขดตัวนั่งตั้งป้อมลมซ้อมซัด
กระโจนกัดกร่อนเร้าผู้เหงาหงอย
สะท้านสั่นสะทกหัวอกคอย
เมื่อเศษหวังเล็กน้อย..ทยอยลา
ถึงไม่ใช่น้อยหนที่ทนหนาว
ถึงมีไฟร้อนผ่าวซัดเข้าหน้า
ไม่อาจเทียบเปรียบเท่าเงาลูกยา
ทอดสู่ลานสานตา..ผู้ล้าแรง
แม่หรือเหมือนหนึ่งฟืนเคยยืนหยัด
เมื่อไฟกาลกร้านกัด..กำหนัดแสง
อีกนานไหมไฟหรี่ฟืนสีแดง
จะเปลี่ยนแปลง..เป็นเถ้า..เฝ้าลานดิน
อีกกี่วารผ่านเวียนแดดเปลี่ยนทิศ
จะถึงคราแม่ปลิดชีวิตสิ้น
จะมีไหมที่ว่าน้ำตาริน
เพราะลูกชายได้ยิน..แม่คร่ำคราญ
จะมีไหม ที่ว่าน้ำตาริน
เพราะเห็นลูก..คืนถิ่น..นะแม่คอย
อาร์ตี้
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
