...ยามหวานเลือน...
หรือมิได้ถูกขีด..เป็นคู่สร้าง
ต้องจำร้างยามกาลเดินผ่านถึง
สองแขนอ่อนรอนล้าเกินคว้าดึง
ให้เขากลับซาบซึ้งเรื่องวันวาน
เมื่อวสันต์ร้างเลือนไม่เยือนดิน
ก็สร่างสิ้นฉ่ำหอมทุกหย่อมย่าน
ประดุจอกรุ่มร้อนจักรอนราน
เมื่อแล้งหวาน..ย้อมเจือต้นเยื่อใย
.............
แล้วรักที่ยื้อดึง.ก็ถึงดับ
หลังประคับประคองต่อไม่ไหว
ข้อเสนอเธอยื่น..หมาย..คืนใจ
ฉันสนองกลับให้..ด้วยใจร้าว
หรือมิได้ถูกขีด..เป็นคู่สร้าง
ต้องจำร้างยามกาลเดินผ่านถึง
สองแขนอ่อนรอนล้าเกินคว้าดึง
ให้เขากลับซาบซึ้งเรื่องวันวาน
เมื่อวสันต์ร้างเลือนไม่เยือนดิน
ก็สร่างสิ้นฉ่ำหอมทุกหย่อมย่าน
ประดุจอกรุ่มร้อนจักรอนราน
เมื่อแล้งหวาน..ย้อมเจือต้นเยื่อใย
.............
แล้วรักที่ยื้อดึง.ก็ถึงดับ
หลังประคับประคองต่อไม่ไหว
ข้อเสนอเธอยื่น..หมาย..คืนใจ
ฉันสนองกลับให้..ด้วยใจร้าว
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
