มวลหมอกโปรย โรยผ่าน หมองม่านฟ้า
เหมือนม่านตา คราใจ เธอหน่ายหนี
คนเขียนกลอน อ้อนคำ ช้ำฤดี
มองเมฆี สีเทา แสบเหงาทรวง
หากถึงครา ลาจาก วอนฝากฝัง
คนข้างหลัง ยังรอ ท้อและห่วง
อย่าสัญญา ถ้าหาก ลมปากลวง
มันถมถ่วง หน่วงใจ ให้ใฝ่รอ
อยากให้เป็น เช่นฝัน เหมือนวันก่อน
แม้ไม่ย้อน ห่อนหวน ทวนรอยต่อ
รู้..เวลา นาที มิมีพอ
แค่อยากขอ ข้อหนึ่ง นึกถึงกัน
เหมือนม่านตา คราใจ เธอหน่ายหนี
คนเขียนกลอน อ้อนคำ ช้ำฤดี
มองเมฆี สีเทา แสบเหงาทรวง
หากถึงครา ลาจาก วอนฝากฝัง
คนข้างหลัง ยังรอ ท้อและห่วง
อย่าสัญญา ถ้าหาก ลมปากลวง
มันถมถ่วง หน่วงใจ ให้ใฝ่รอ
อยากให้เป็น เช่นฝัน เหมือนวันก่อน
แม้ไม่ย้อน ห่อนหวน ทวนรอยต่อ
รู้..เวลา นาที มิมีพอ
แค่อยากขอ ข้อหนึ่ง นึกถึงกัน
สวัสดีค่ะ
บทกลอนไพเราะยอดเยี่ยมสมกับที่เป็นผู้ดูแลระบบค่ะ
บทกลอนไพเราะยอดเยี่ยมสมกับที่เป็นผู้ดูแลระบบค่ะ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
