หนึ่งในบางคนที่ทุกข์ทนกับความรัก
เมื่อริเริ่มรู้จัก สัมผัสถึงความหมาย
ความทรงจำ ที่ครอบงำมิอาจบรรยาย
คือส่วนสุดท้าย ที่ยากจะลืมเลือน
แผลกายรักษาได้หากใช้ยา
แต่จะมา ปรุงใจนั้นไม่เหมือน
ต้องค่อยๆ ดูแล คอยย้ำเตือน
เนื้อที่ถูกเฉือน หายดีได้ ยังใช้เวลา
สิ่งที่เจ็บปวด รวดร้าวจากแผลใจ
สิ่งที่เสียไป เมื่อคิดว่าชีวิตหมดค่า
สิ่งที่ต้องชอกช้ำ หลั่งน้ำตา
สิ่งที่ผ่านมา สิ้นหวังมิได้อะไร
ขอเพียงเธอคนนั้น เคียงข้างเรา
ขอเพียงเขาคนนั้น มาชิดใกล้
ขอเพียงฉันได้รักเธอตลอดไป
มิได้หวังสิ่งใด เพื่อสร้างความเยียวยา.
...................เศษเหล็ก.
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
