๑
วางดอกไม้เทียนธูปแล้วลูบกราบ
บนกระดาษแผ่นราบเปื้อนอักษร
แต่ละบทอดตาหลับขับตานอน
กว่าเป็นกลอนส่งผ่าน ท่านบอกอ
หวังท่านจะเมตตาบรรดาคำ
ที่กร้านกรำสำนวนกระบ่วนก่อ
ดึกยังรุ่งพรุ่งยันค่ำเค้นคำคลอ
กว่าได้บทจดรอ จนเหี่ยวใจ
เขียนแล้วอ่าน อ่านแล้วครวญทวนซ้ำซ้ำ
สดับส่งลงคำผิดแก้ไข
บาทรองรับไม่เนียนอาจเพี้ยนไป
ลบเขียนใหม่วุ่นวายอยู่หลายครั้ง
จนคิดว่างามแล้วงานแนวนี้
งามเช่นงานกวีที่เข้มขลัง
ไล่ทุกสร้อยสำนวนทบทวนฟัง
น่าจะผ่านกระมัง งานชิ้นนี้
บรรจงพับใส่ซองใจพองคับ
ส่งท่านรับพิจารณาตามหน้าที่
หากไม่ผ่านเหมือนเก่าช่วยเกลาที
เผื่อเผื่อแววกวี….. ทอประกาย….
๒
เข้ากลับเมฆกี่หนยังวนส่ง
คอยทำใจปลอบปลงความเงียบหาย
เดือนสองเดือนสามเดือนเลือนละลาย
คงจะกลายเป็นขยะเสียอีกครา
นี่ ก็ผ่านหลายเดือนเหมือนลืมแล้ว
ไร้วี่แววงานเราเฝ้าลุ้นหา
เล่มไหนไหนก็ไร้ชื่อ ‘ ลานเทวา ’
เหลียวเอื้อมหยิบปากกา อ่อนล้าแรง
เถอะ อีกสักบท อีกสักบาทลองวาดสู้
หากยังไม่เอ็นดูเหมือนกลั่นแกล้ง
จะฉี่ใส่ขวดเหล้าราคาแพง
ส่งแทนกลอนไปแสดง คำขอบคุณ
๓
ยังมีอีกหลายบทที่จดเขียน
คอยส่งเวียนให้ท่านรับสนับสนุน
หวังสักงานท่านลงให้เป็นใบบุญ
พอเป็นทุนเป็นแรงโชนแสงเทียน
เก้อเก้อส่งงานเรา ให้เขาอ่าน
หวังบอกอหลับตาผ่านสักงานเขียน
จากคนโง่คนเก่าที่เฝ้าเพียร
ส่งกลอนเวียนมาให้…. หวังได้พิมพ์…
…………………………
โดยคำ ลานเทวา
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
