แว่วคำวอนเว้าวากย์ออกจากจิต
ซึ้งมิ่งมิตรคิดครวญ....สวนอักษร
เอื้อนคำเอ่ยเชยชิดสัมฤทธิ์รอน
ส่งสะท้อนสะท้านแทรกลานทรวง
หอบคำหอมห่อหิ้วละลิ่วล่อง
สู่เพื่อนพ้องน้องพี่....คราปีล่วง
ขอเชยเคียงเรียงข้างพลางพร่างพวง
ยังรักหวงห่วงหา...สัญญาจำ
ขอขอบพระคุณ ในความรักความคิดถึงที่ยังส่งสื่อส่งสาร
ถึงผมเสมอ ซึ้งในน้ำใจทุกๆท่านครับ
น้องนะโม, น้องตะวันฉาย ,น้องอัสดง ฯลฯ
ก็เข้ามาทักทาย ต่อจากคุณบัวครับ
มาพร้อมกันหายพร้อมกันอิอิ