...ร้อยอักษรเป็นมาลัยใส่ใจผอง
ท่วงทำนองกลอนบรรเลงคล้ายเพลงเศร้า
บทประพันธ์ไม่ซึ้งให้ตรึงเนาว์
เพียงรูปเงามิหอมหวานเข้าหว่านทรวง
...คำสัญญาลืมหรือไรใครเลยบอก
ฤา เพียงหลอกให้คอยบนรอยหวง
วาจาเอ่ยเผยนำคำกานท์ลวง
เข้ามาทวงพจนีฤดีจำ
...กลับมาเถิดคนรอพอมีหวัง
กลับมานั่งผันอักษรกลอนเช้าค่ำ
กลับมาเถิดเปิดประตูปูทางนำ
จะเก็บคำทุกถ้อยร้อยใส่เติม
...เพราะคิดถึงจึงใช้สื่อถือเข้าหา
ขึ้นทิวาวันใหม่หวังเข้าเสริม
เห็นชื่อพี่,น้อง,เพื่อน,เคลื่อนประเดิม
เข้ามาเจิมเพิ่มกลอนแว่วเป็นแนววาง
...เคยแต่งเหย้าหยอกล้อคลอเคลียเคล้า
เคยแต่งเนาว์ความนัยมิไกลห่าง
เคยแบ่งปันฉันมิตรมิคิดจาง
ไฉนเลยเหลือทางเก่าให้เฝ้ามอง...
ปล...ขอทวงสัญญาด้วยคนจ๊ะ เพราะคิดถึงสมาชิกบ้านกลอนไทยทุกๆท่าน
ที่หายไปนาน จนพานให้ใจคิดถึง...
จากใจ...ตะวันฉาย ฉัตรบงกช
๒ มกราคม ๒๕๕๔
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
