๏
๏ จังหวะช่วงดวงใจที่ไหวหวั่น
เหมือนโลกมันสั่นครืนสะอื้นเดี่ยว
มองฟ้าไกลใจเหงาเศร้าจริงเชียว
เหมือนจะเหี่ยวแห้งตายจากกายเดิม
๏ นับวันคอยน้อยใจในบางช่วง
สัญญาลวงหน่วงดึงเหมือนหนึ่งเสริม
ดูทุกสิ่งจริงดั่งที่ฝังเจิม
แท้กลับเพิ่มพูนช้ำตรงคำรอ
๏ สัญญาแจ้งแถลงไว้ปีใหม่กลับ
ไยเจ้าปรับเปลี่ยนบทของกฎหนอ
เดือนปีผ่านนานไหมหรือไม่พอ
รักจนท้อทรมานสงสารที
๏ เคยต่อกลอนป้อนส่งบรรจงเสก
เธอเป็นเอกเฉกดาวพราวแสงสี
แต่ชอบหายคล้ายใจมิไยดี
บ้านกลอนนี้มีเธอเสมอมา
๏ กลับได้ไหมใจเอ๋ยอยากเอ่ยรัก
กลับคืนทักทายกันด้วยฝันหา
กลับเยือนดินถิ่นเก่าที่เราฮา
กลับเถิดหนาอย่าไร้หัวใจเลย
๏ ด้วยคิดถึงดึงโยงโค้งฟ้าขอบ
มัดเป็นหอบมอบส่งบรรจงเผย
ถึงทุกท่านบ้านนี้รักมีเปรย
ร่วมชิดเชยเชิดชู .ครูกลอนเรา
แบบว่า เขียนถึงสมาชิกบ้านกลอนไทยทุกท่านที่หายไปนานครับ.... คิดถึงครับ
จากนะโม เขียนเมื่อ 1/01/11
. .. แป้งเอาlineรูปกบของคุงพี่ออก . ..
แล้วเอาlineรูปรถไฟ่ใส่ให้แทนนะค่ะ . ..
มั่ยได้ไปยุ่งกับกลอนคุงพี่ . . จริงๆนะ
(แป้งน้ำฮับป๋ม ｡◠‿◠｡)
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
