จังหวะดวงฤทัยที่ไหวเต้น
แผ่วเบาหยอกล้อเล่นกับเส้นฝน
สั่นน้อยน้อยคอยทางใครบางคน
แต่เงียบเหงาเสียจน..ชวนหวั่นใจ
เถิด ฝากแรงลมฝนเป็นมนตร์เป่า
ดลใจเขาตรึงมั่นอย่าหวั่นไหว
อกจักร้าวรวดแสน..แม้นบางใคร-
เขาซุกซ่อนเร้นไว้ภายอุรา
..........
มองม่านน้ำร่วงไหลฤหัยหม่น
อีกกี่ฝนกันเล่าเฝ้ากังขา
ชายผู้กุมใจนวลจักหวนมา
ห่มผวยผ้าท่ามคืน..ร่วมผืนเดียว
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
