[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ดอกกระเจียว]

นามข้าคือโกวตี๋คนล้วนรู้
จอมกระบี่ยังอดสูคิดศึกเสี้ยน
เพียงแต่ท่านข้าเห็นเหมือนเช่นเซียน
แต่วนเวียนเมื่อนึกนามจงปรานี"

เขามองบ๋อยพลอยคิดพินิจนิ่ง
ถึงความจริงตรงหน้ามิแหนงหนี
แต่ข้างในสุดลึกนั้นเห็นที
มีชั่วดีอย่างไรสุดล่วงรู้

"ข้าผ่านพ้นเมืองไพรมาหลายแหล่ง
เคยคิดแบ่งไพร่นายหลายหลากอยู่
มาฟังเจ้าคิดเห็นนึกเอ็นดู
ด้วยชื่นชูที่ต่างไพร่จากหลายเมือง

ข้าอยู่เมืองซุนโหไกลร้อยลี้
หนีมานี่เพราะซึ้งใจโลกลือเลื่อง
อยู่เคหาเปล่าดายใจขุ่นเคือง
จึงจากเมืองท่องเที่ยวมาเดียวดาย

นามข้าคือ อ้อเสี่ยวตุ้ย ชอบคุยฟุ้ง
จะยากยุ่งแก่ใครไม่คิดหมาย
นี่โกวตี่พูดไปก็วุ่นวาย
เจ้าก็ชายข้าก็ชายไม่สู้ดี

ไปเรียกสาวพราวพรรณผู้พึ่งจาก
มาฝีปากกับข้าจะสูสี"
พอพูดจบเขายกเหล้าแล้วพาที
"เจ้าจงรีบไปซี..รีบๆไป"




โปรดติดตามตอนต่อไป