[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[อักษรารำพัน]

“กลอนกลบทยัติภังค์” เหมือนกลอนแปดธรรมดาอื่นๆ ทั่วไป เพียงแต่มีข้อกำหนดให้คำสุดท้ายของวรรคเป็นคำที่ใช้ยัติภังค์เชื่อมไปยังวรรคต่อไปเสมอ ดังตัวอย่าง

๐ บ้านฉันอยู่..บางไทร..ไกลจากทุ่ง-
นา.เมืองกรุง..ก่อนเข้า..เป็นเจ้าหน้า-
ที่.รถไฟ..หลายปี..บัดนี้อา-
ยุ.เลยกว่า..หาคน..มาสนใจ-.

จะเห็นคำที่ใช้ยติภังค์ที่ท้ายวรรค คือ “ทุ่ง-นา” “เจ้าหน้า-ที่” และ “อา-ยุ” และหากจะแต่งต่อในวรรคต่อไป ก็จะต้องให้คำแรกของบทที่สอง (วรรคสดับ) เป็นคำที่รับกับคำสุดท้ายของบาทสี่ในบทที่หนึ่งด้วย ในทีนี่คือคำว่า “ใจ” โดยมี ยติภังค์มาเป็นตัวเชื่อมด้วย
นอกจากนั้นคำสุดท้ายของ ”วรรค-รับ” ของบทที่สอง ต้องเป็นคำที่สัมผัสรับกับ “วรรคส่ง” ของบทที่หนึ่งตามหลักฉันทลักษณ์ของกลอนแปด  โดยทั่วไปคำที่จะนำมาใช้กับเครื่องหมาย ยติภังค์ จะเป็นคำประสม ซึ่งเมื่อนำมาแยกโดย ยติภังค์ อาจจะทำให้ความหมายในแต่ละวรรค ครบหรือไม่ครบก็ได้ จุดเด่นคือเหมือนให้กลอนต่อเนื่องกันไปจนจบบท.......

๐ กลบท..บทกล..เวียนวนจิต-
ใจ.จรด..จดจำ..เฝ้าย้ำคิด-
ถึง.มวลมิตร..ชิดใกล้..ด้วยใจภัก-

ดี.ต่อกัน..ฉันเพื่อน..คอยเตือนย้ำ-
รอย.ทรงจำ..พร่ำตรึง..ซึ้งสลัก-
ไว้.แนบทรวง..ดวงใจ..วิไลนัก-
กลอน.สานถัก..อักษรา..ภาษากานท์-

กวี.ไทย..ใจมั่น..และหมั่นร่าย-
คำ.คมคาย..หมายเติม..เสริมผสาน-
ไว้.ให้อยู่..คู่แดน..ไปแสนนาน-
ตราบ.วันวาร..สานถัก..มิพักเลือน-

ลืม.ทิ้งภา...-ษาไทย..กันไปสิ้น-
ทั้งแดน.ดิน..ถิ่นไทย..เหมือนใครเฉือน-
ไป.จนต้อง..หมองช้ำ..จึงย้ำเตือน-
หมู่พี่น้อง..ผองเพื่อน..อย่าเชือนแช.....