คนเรานั้นหายใจได้เพราะสิ่งนี้
เป็นสิ่งที่สำคัญอันใหญ่ยิ่ง
คือหัวใจที่แนบอกแอบอิง
ที่ชายหญิงรักชอบล้วนมอบไว้
แม้จะมีขนาดเท่ากำปั้น
สุดจะพรรณนาออกมาได้
ทั้งความรักความหวงความห่วงใย
ทั้งร้องไห้ทั้งหัวเราะเหมาะอารมณ์
บางครั้งปวดรวดร้าวหนาวทั้งร่าง
เมื่อรักจางลางเลือนเปื้อนความขม
รักที่เคยหวานหยดปรากฏตรม
ร้องไห้ห่มหัวเราะเพราะใจเรา
เมื่อเจ็บแค้นชิงชังอยากฝังร่าง
เมื่อโกรธสร่างหัวใจไม่โง่เขลา
อภัยโทษโกรธใดก็ไม่เอา
ช่างยากเข้าถึงใจหนอใจคน
จะชิงชังใครหนอชะลอไว้
รอเย็นใจลงเถิดจะเกิดผล
สิ่งที่ร้ายกลายกลับไม่อับจน
จงตั้งตนไม่เป็นบ่าวเอาแต่ใจ
หากคนเราเข้าถึงซึ่งตนแล้ว
ดั่งดวงแก้วปรากฏงามสดใส
บริสุทธิ์ผุดผ่องเป็นยองใย
มิว่าใครก็สงบพบสุขครอง.
เป็นสิ่งที่สำคัญอันใหญ่ยิ่ง
คือหัวใจที่แนบอกแอบอิง
ที่ชายหญิงรักชอบล้วนมอบไว้
แม้จะมีขนาดเท่ากำปั้น
สุดจะพรรณนาออกมาได้
ทั้งความรักความหวงความห่วงใย
ทั้งร้องไห้ทั้งหัวเราะเหมาะอารมณ์
บางครั้งปวดรวดร้าวหนาวทั้งร่าง
เมื่อรักจางลางเลือนเปื้อนความขม
รักที่เคยหวานหยดปรากฏตรม
ร้องไห้ห่มหัวเราะเพราะใจเรา
เมื่อเจ็บแค้นชิงชังอยากฝังร่าง
เมื่อโกรธสร่างหัวใจไม่โง่เขลา
อภัยโทษโกรธใดก็ไม่เอา
ช่างยากเข้าถึงใจหนอใจคน
จะชิงชังใครหนอชะลอไว้
รอเย็นใจลงเถิดจะเกิดผล
สิ่งที่ร้ายกลายกลับไม่อับจน
จงตั้งตนไม่เป็นบ่าวเอาแต่ใจ
หากคนเราเข้าถึงซึ่งตนแล้ว
ดั่งดวงแก้วปรากฏงามสดใส
บริสุทธิ์ผุดผ่องเป็นยองใย
มิว่าใครก็สงบพบสุขครอง.
"Kanthita"
๒๕ ธ.ค.๒๕๕๓