ผมเขียนกลอนทั้งหัวเราะเพราะขำขัน
ที่จริงนั้นในกลอนตามความหมาย
มิได้โกรธสักนิดคิดมากมาย
แต่บรรยายเหมือนล้อเลียนที่เขียนมา
เลยตอบต่อตามตรงอย่างงนะ
สุดแท้จะคิดสิ่งใดตามใจหนา
ผมเพียงคนบ้านนอกท้องทุ่งนา
ลงหนองหาปลาปูไม่ลำเค็ญ
เรื่องรวยจนศึกษาจากหนังสือ
ไว้ยึดถือพิเคราะห์ความตามคิดเห็น
อ่านร้อยรอบคิดไปให้ยากเย็น
แต่จำเป็นต้องศึกษาเพราะอยากรวย
ชื่อคนเขียนคือ"ที ฮาร์ฟเอ๊กเคอร์"
หาคงเจอร้านหนังสือสีทองสวย
มีแล้วจน-จนแล้วมีทางชี้ช่วย
หรือจะรวยเป็นร้อยล้านให้อ่านดู
"ถอดรหัสลับสมองเงินล้าน"
เพียงรอบอ่านจึงเห็นเราเศร้าอดสู
รู้ท่วมหัวเอาตัวไม่รอดมาคิดดู
เล่มนี้คือครูสอนเห็นความเปฺ็นจริง