.jpg)
''หลังความจริง''
...เธอซ่อนนัย ร้ายนัก บนพักตร์นั่น
ลวงให้ฉัน ตายใจ หลงไขว่คว้า
แต่แล้วกลับ ดับฝัน วันวิวาห์
ด้วยมารยา สาไถย ในน้ำคำ
...เคยคิดว่า เธอรัก และภักดิ์มั่น
ต่อหน้าฉัน สัญญา ว่าเช้าค่ำ
จะมีเรา เท่านี้ วลีประจำ
นั้นคือสิ่ง ที่ย้ำ พร่ำต่อกัน
...ฉันถนอม ยอมยิน สิ้นทุกอย่าง
ปลดระวาง ความแคลง ที่แฝงฝัน
ยกให้เธอ พ้นตม ที่จมพัน
ด้วยชีวิต ของฉัน ทุกวันคืน
...หวังถึงวัน เหมาะสม จะสมรส
ให้ปรากฏ เกียรติก้อง เราสองชื่น
ฉันและเธอ เสมอล้อม พร้อมกันยืน
ให้ชื่นมื่น สุขสันต์ วันของเรา
...แต่แล้วเหมือน ฟ้าฟาด บาดกลางขั้ว
ตัดที่ตัว หัวใจ ให้ร้อนเร่า
เมื่อราคะ ผละแว่ว เพียงแผ่วเบา
ก็ทำเอา เธอเผย เปรยออกมา
...ซึ่งเป็นนัย ร้ายนัก บนพักตร์แฝง
ที่สำแดง แกล้งฉัน ให้ฝันหา
เธอซ่อนใคร อีกคน บนแววตา
ที่มารยา มิอาจบัง หลังความจริง.....
***เมฆา...***
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
