นานเกินนับพับเก็บ จนเหน็บหนาว
ทุกค่ำเช้า คราวไหน ใจคิดถึง
ทำได้เพียงเมียงมอง จ้องรำพึง
ให้ติดตรึงถึงจิต ที่คิดไกล
ไม่อาจห้ามปรามแล้ว ฉายแววบอก
มิคิดหลอกออกตัว กลัวการใกล้
เพียงรับรู้ดูซิ รักผลิใบ
ปัดสะไหวในห้วง ลวงละเมอ
ส่งสายตาลำนำ ทักคำ รัก
เธอจะทักผลักไกล ใคร่เสนอ
สะพานจอดทอดไว้ ให้เพียงเธอ
กลัวรอเก้อเพ้อพลบ แล้วจบลง
ใจหวิวหวั่นสั่นไหว ไร้ไออุ่น
รักละมุลกรุ่นหอม มอมให้หลง
ลุ้นระทึกนึกถึง ตะลึงงง
รักส่งตรงลงหลัก แล้วปักตาย
ทุกค่ำเช้า คราวไหน ใจคิดถึง
ทำได้เพียงเมียงมอง จ้องรำพึง
ให้ติดตรึงถึงจิต ที่คิดไกล
ไม่อาจห้ามปรามแล้ว ฉายแววบอก
มิคิดหลอกออกตัว กลัวการใกล้
เพียงรับรู้ดูซิ รักผลิใบ
ปัดสะไหวในห้วง ลวงละเมอ
ส่งสายตาลำนำ ทักคำ รัก
เธอจะทักผลักไกล ใคร่เสนอ
สะพานจอดทอดไว้ ให้เพียงเธอ
กลัวรอเก้อเพ้อพลบ แล้วจบลง
ใจหวิวหวั่นสั่นไหว ไร้ไออุ่น
รักละมุลกรุ่นหอม มอมให้หลง
ลุ้นระทึกนึกถึง ตะลึงงง
รักส่งตรงลงหลัก แล้วปักตาย
ใจอาวรณ์ ร้อนรุ่ม กลัดกลุ้มแสน
อยากคล้องแขน แสนงาม เปี่ยมความหมาย
อกอบอุ่น หนุนนอน ออดอ้อนชาย
กลับมลาย สายตา ส่งท้ารบ
คนคิ้วดก อกดาม ด้วยกล้ามมัด
ทั้งน่ากัด มัดใจ ให้สยบ
คนซึ่งฉัน ฝันหา ช้อนตาพบ
ไฉนครบ ตบแป้ง เติมแต่งตา
ไม่มีตา ชวนฝัน คู่นั้นแล้ว
ทำแอ๊บแบ๊ว แป๋วปิ๊ง ดีดดิ้งท่า
เสียเชิงหญิง ยิ่งนัก หนักอุรา
โถไม่น่า ตาถั่ว หลวมตัวมอง
กราบสวัสดีเจ้าของบ้านค่ะ
ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ