ท้องฟ้า..กว้าง
ดวงใจช่าง..เงียบเหงา
มีเพียงแสงดาว.. พระจันทร์.. กับเงา
โอบกอด..คนเหงา..อุ่นใจ
กี่ครั้ง..ที่มองฟ้า
หยด ..หยาด ..น้ำตา.. รินไหล
ดาวรู้ไหม ..ว่าคนนี้.. เจ็บที่ใจ
ขออิงดาว.. ได้ไหม.. สักครา
พัก...พิง
เมื่อทุกสิ่ง..เลือนหาย..หมดค่า
ลบความปวดได้..ลืมหยด..น้ำตา
จะขอลา..ไม่ขอทำ..ดาวหนักใจ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
