สมแล้วใจ ไหม้หม่น เสียจนท้อ
เคยพะนอ คลอเคลีย ก็เสียขวัญ
เสียแรงรัก ภักดี ยิ่งชีวัน
โลกคงหยัน ขัน,เยาะ หัวเราะเย้ย
สารพัน ปัญหา เคยฝ่าได้
บัดนี้ไร้ ใจข่ม อารมณ์เผย
คิดคับแค้น แน่นอัด เหลือตัดเลย
เมื่อคนเคย เผยรัก กล้าหักใย
เธออย่าโทษ โกรธเคือง ทำเรื่องยุ่ง
เมื่อมือมุ่ง พุ่งหอก มาตอกใส่
ล้วนมือคน ล้นทราม เหยียดหยามใจ
นั้นหาใช่ ใครอื่น อย่าตื่นร้อน
เลือดไม่ตกยางออก แต่ยอกจิต
ผลาญชีวิต ฤทธิ์แผลง กว่าแรงศร
เถิดจงเดิน เพลินไป ในไฟฟอน
ฉันอวยพร ตอนนี้ อเวจีรับ!
อโหสิ ที่ปั่น- หัวฉันแล้ว
แต่อย่าหมาย ได้แคล้ว กรรมแผ่ว-ดับ
เมื่อดักบ่วงเสน่หา เกินกว่านับ
คิดจะปรับ ดับกรรม น่าขำนัก
ทั้งชีวาตม์ อาจถูก ผูกใจเจ็บ
ฉันเคยเก็บ เหน็บหนาม มาจำหลัก
เมื่ออธรรม กรรมย้อน มารอนทัก
จะขืนหัก พักแค้น ด้วยแก่นธรรม
เคยพะนอ คลอเคลีย ก็เสียขวัญ
เสียแรงรัก ภักดี ยิ่งชีวัน
โลกคงหยัน ขัน,เยาะ หัวเราะเย้ย
สารพัน ปัญหา เคยฝ่าได้
บัดนี้ไร้ ใจข่ม อารมณ์เผย
คิดคับแค้น แน่นอัด เหลือตัดเลย
เมื่อคนเคย เผยรัก กล้าหักใย
เธออย่าโทษ โกรธเคือง ทำเรื่องยุ่ง
เมื่อมือมุ่ง พุ่งหอก มาตอกใส่
ล้วนมือคน ล้นทราม เหยียดหยามใจ
นั้นหาใช่ ใครอื่น อย่าตื่นร้อน
เลือดไม่ตกยางออก แต่ยอกจิต
ผลาญชีวิต ฤทธิ์แผลง กว่าแรงศร
เถิดจงเดิน เพลินไป ในไฟฟอน
ฉันอวยพร ตอนนี้ อเวจีรับ!
อโหสิ ที่ปั่น- หัวฉันแล้ว
แต่อย่าหมาย ได้แคล้ว กรรมแผ่ว-ดับ
เมื่อดักบ่วงเสน่หา เกินกว่านับ
คิดจะปรับ ดับกรรม น่าขำนัก
ทั้งชีวาตม์ อาจถูก ผูกใจเจ็บ
ฉันเคยเก็บ เหน็บหนาม มาจำหลัก
เมื่ออธรรม กรรมย้อน มารอนทัก
จะขืนหัก พักแค้น ด้วยแก่นธรรม
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
