ด้วยคารม คมคำ นั้นฉ่ำหวาน
พอได้อ่าน งานกลอน ออดอ้อนหญิง
อรรถรส พจนา พาประวิง
สะกดนิ่ง ทุกห้วง แห่งดวงใจ
จึงตามอ่าน กานท์กลอน อันอ่อนช้อย
ดั่งฝันลอย คล้อยตาม จิตหวามไหว
มิเห็นหน้า วาจา พาฝันไกล
เคลิ้มหลงใหล ใฝ่ฝัน สัมพันธ์จริง
ยามเธอหยอก บอกรัก ว่าภักดิ์มั่น
หัวใจนั้น ขวั้นเกลียว มาเกี้ยวหญิง
หรือแค่คำ พร่ำพรอด แล้วทอดทิ้ง
เป็นมิตรมิ่ง จริงแท้ หรือแค่ลวง
ปลูกต้นรัก สักต้น นะคนเขียน
โปรดแวะเวียน เพียรร้อย ถ้อยคำห่วง
สานไมตรี ที่ส่ง หยาดลงทรวง
กลอนทั้งปวง พ่วงซึ้ง คิดถึงกัน
ไม่สงวน ท่าที แล้วที่รัก
เมื่อตระหนัก ปักใจ ว่าใฝ่ฝัน
เฝ้าฝึกฝน ค้นคำ มารำพัน
ค้ำจุนฉัน ปันรัก สักนิดนะ
พอได้อ่าน งานกลอน ออดอ้อนหญิง
อรรถรส พจนา พาประวิง
สะกดนิ่ง ทุกห้วง แห่งดวงใจ
จึงตามอ่าน กานท์กลอน อันอ่อนช้อย
ดั่งฝันลอย คล้อยตาม จิตหวามไหว
มิเห็นหน้า วาจา พาฝันไกล
เคลิ้มหลงใหล ใฝ่ฝัน สัมพันธ์จริง
ยามเธอหยอก บอกรัก ว่าภักดิ์มั่น
หัวใจนั้น ขวั้นเกลียว มาเกี้ยวหญิง
หรือแค่คำ พร่ำพรอด แล้วทอดทิ้ง
เป็นมิตรมิ่ง จริงแท้ หรือแค่ลวง
ปลูกต้นรัก สักต้น นะคนเขียน
โปรดแวะเวียน เพียรร้อย ถ้อยคำห่วง
สานไมตรี ที่ส่ง หยาดลงทรวง
กลอนทั้งปวง พ่วงซึ้ง คิดถึงกัน
ไม่สงวน ท่าที แล้วที่รัก
เมื่อตระหนัก ปักใจ ว่าใฝ่ฝัน
เฝ้าฝึกฝน ค้นคำ มารำพัน
ค้ำจุนฉัน ปันรัก สักนิดนะ