[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[พระจันทร์สีน้ำเงิน]

สะพานตา




ความจริงใจ ให้กัน ในวันก่อน
ส่งตาค้อน ซ่อนซึ้ง จนถึงฝัน
ยิ้มเพียงน้อย คอยตื๊อ สื่อสัมพันธ์
จนจิตฉัน หวั่นไหว หวิวในทรวง

เพราะคำหวาน หว่านหวัง เพียรฝังฝาก
หรือวิบาก จากกรรม ทำห่วงหวง
เพียงสบแวว แพรวเนตร กลัวเลศลวง
ต้องทักท้วง ดวงใจ มิให้ซึ้ง

อนิจจา ใจเอย เจ้าเคยแกร่ง
กลับแอบแฝง แบ่งจิต ไปคิดถึง
เหตุไฉน ใจซื่อ จึงดื้อดึง
กล้าประหนึ่ง ว่าพร้อม ยอมเจ็บใจ

ถ้านาที นี้ตอบ ว่าชอบ, รัก
เธอจะทัก รักตอบ หรือชอบไหม
สะพานตา อาทร ซ่อนห่วงใย
เผยความนัย หมดแล้ว นะแก้วทรวง

อานุภาพแห่งรักมักแผลงฤทธิ์
สามารถปลิดขั้วแดแม้ห่วงหวง
กามเทพฉ้อฉลสร้างกลลวง
ขมวดทรวงพ่วงทัณฑ์บรรณการ

เปรียบมาลีผุดผายประกายแสง
เผยนัยแฝงเย้าภมรอย่างอ่อนหวาน
ภุมรินเคล้าคลอจนช่อราน
คล้ายดวงมานปี้ป่นกล่นน้ำตา

จะกุมกักรักเก็บก็เหน็บหน่วง
เหมือนติดบ่วงโลมเล่ห์เสน่หา
ความอ่อนไหวร่ายรำทำมารยา
อำพรางพร่ามืดมัวสลัวนัย

ตอกสลักปักตรึงประหนึ่งหวัง
พะว้าพะวังว่ายวงอสงไขย
ตราบชาติภพกลบช่วงลุล่วงไป
สุดแดนไตรไกรวัลย์ยังฝันปอง

อยู่ห่างกันสุดกู่สินธูกั้น
มิอาจคั่นห้วงกมลคนทั้งสอง
ผู้สมาสมั่นหมายฤทัยปอง
เคยร่วมครองคู่กันแต่บรรพ์มา

วาสนาปฎิพัทธ์จะรัดแน่น
เป็นเกลียวแก่นผูกสายปลายเวหา
ปีกสายลมแห่งรักจะชักพา
ท่องนภาแอบออพะนอบิน

อานุภาพแห่งรักประจักษ์ซึ้ง
ดุจน้ำผึ้งหอมหวนชวนถวิล
แม้หยดหนึ่งจากสรวงที่ร่วงริน
กำซาบถิ่นแดนใจไม่รู้คลาย
 


เขียนแต่กลอนเพื่อชีวิตมานาน วันนี้ลองกลอนรักๆมั่ง เขินชอบกลค่ะ หุหุ..