เมื่อรักหาย หน่ายร้าง ฝังรอยเจ็บ
เหมือนถูกเหน็บ ด้วยแผล ที่แพ้พ่าย
ขาดรักวาง ทางซึ้ง อาจถึงตาย
หากมิรู้ ความหมาย ใจภินท์พัง
เจ็บเพราะรัก ฝากร้าว ยังเศร้าอยู่
น้ำตาพลู หลั่งริน เมื่อสิ้นหวัง
ไม่อาจทน กดเก็บ เจ็บเสียจัง
ยามชิงชัง ช่างไร้ ซึ่งไมตรี
ขาดที่พึ่ง พักพิง อิงไออุ่น
อกละมุน กลับกลาย ไม่มีที่
ให้ซุกซบ หลบหนาว ร้าวฤดี
เคยสุขศรี กลับตรม ขื่นขมใจ
หางที่ทาง วางใจ กระไรยาก
คงลำบาก นักหนา อุราไหว
ดึงใจเก็บ เหน็บห้วง บ่วงหทัย
เลิกหาแล้ว ยาใจ....คงไม่เจอ..
"สุนันยา"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
