[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[เศษเหล็ก//]

..ตามความคิดของข้าน้อย..

ตัวข้าน้อยเศษเหล็กเป็นเด็กวัด
ได้ปฏิบัติ รับใช้ พระภิกษุสงฆ์
ตั้งแต่เล็ก จนเติบใหญ่ ได้ยืนยง
ที่มั่นคงเพราะ หลักธรรม ร่ำเรียนมา
แม้จะรู้มิมากมาย ได้น้อยนิด
ใช้ชีวิต อยู่กับวัด ได้ศึกษา
พระธรรมวินัยที่พอรู้มา
ต่อจากนี้หนา ตัวข้าขอบรรยาย..


..ขออ้างในตำนาน มารองคุลี
คนคนนี้ ฆ่าคน มากมายหนา
ร้อยเก้าสิบเก้าที่สิ้นชีวา
ตัดนิ้วมา เพื่อเรียนวิชาจากอาจารย์
..น่าเสียดายแค่หนึ่งจะสำเร็จพลัน
พระองค์นั้นได้รู้ล่วงด้วยญาณ
ถ้ามิห้าม คงตกนรก ตลอดกาล
เพราะจะสังหารคือแม่ของมารองคุลี
..พระพุทธองค์เนรมิตกายให้ปรากฏ
เพื่อให้ถด ถอยเปลี่ยนมาทางนี้
ตัดสินใจ ไล่ไม่ทันพระองค์สักที
ทั้งๆที่ ท่านมิได้วิ่งหนีเลย
.."ข้าหยุดแล้ว แต่ท่านยังไม่หยุด"
องคุลีซุด ในคำตรัส เปรียบเปรย
จากเป็นนักฆ่า เป็นพระอรหันต์เฉย
ไฉนเอย ทุกท่านโปรดพิจารณา..

............ที่พระพุทธองค์ทรงตรัสว่า "ข้าหยุดแล้วแต่ ท่านยังไม่หยุด" นั้นคือ หยุดจากการประพฤติชั่ว คือทรงละแล้วซึ่งกิเลส อาสวะได้สิ้นเชิง
คือมีแต่ความว่างเปล่า ในคำว่า "ว่างเปล่า" ที่นี้ไม่ใช่ ว่าว่างแบบมีลมพัดไปมาน่ะคับ คือ มีจิต ที่ว่าง นี้แหละคือ พระอรหันต์

...........คนเราเกิดมาเพื่อสร้างกรรม คือมีทั้งกรรมดีและกรรมชั่ว ..มีเกิดขึ้น ตั้งอยู่ และ ก็ดับไปในที่สุด เราจงพิจารณาทุกวันๆว่า เกิดแก่ เจ็บตาย ย่อม พลัดพรากจากของรักของหวง เหล่านี้ เป็นธรรมดา ง่ายๆ ที่รู้จักกันทั่วคือ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา...

.....เน้นน่ะคับ นี่คือความคิดของผม ที่ได้ ศึกษามาน่ะคับ ถ้าผิดถูก ก็ขอทุกท่านช่วยชี้แนะ พิจารณาด้วยคับ..

.......................เศษเหล็ก.