อยู่กับบังฝังใจเมื่อวัยรุ่น
บังการุณรักใคร่ไม่แหนงหน่าย
อนุญาติสิ่งขุ่นเคืองเรื่องมากมาย
ได้วนว่ายแวดวงดงนักเลง
ไปทั่วกรุงยุ่งเหยิงระเริงเที่ยว
ไม่เปล่าเปลี่ยวเพื่อนพ้องอยู่นอนเขลง
ทั่วทุกซอกตรอยซอยไม่วังเวง
ความกลัวเกรงนั้นลดถอย..ข้อยเด็กบัง
มีบางอย่างต่างบังเมื่อครั้งคิด
จนต่ำจิตรไม่อาจจะคาดหวัง
อยากมีแฟนสักสี่นี้เหมือนบัง
มันยุ่งจัง..แต่ยังดี..ที่เศร้าใจ