๐ อรรถรสพจน์ศิลป์ระรินไหล
เบื้องทรวงในทุกซอกก็ออกหลั่ง
มากับสายลมพริ้มปริ่มพลัง
พัดอย่างรั้งหัวใจใครอ่อนโอน
๐ หลับนัยน์นิ่งอิงสติดำริถ้อย
เลือกคำย้อยยวนใจไม่ผาดโผน
ใครสัมผัสคล้อยฝันพลันกระโจน
จิตลุกโชนหฤหรรษในทันตา
๐ ระนาดเอกเสกมนต์คนมิได้
เพียงวานใช้ทำนองคล้องภาษา
ละลายใจใครยลผลชีวา
อุปมาเคลิ้มคล้อยลอยลมบน
๐ ชวนสัมผัสในคำที่ฉ่ำทิพย์
เชิญชวนหยิบดาวพรายยามกายหม่น
ชวนปล่อยใจทะยานผ่านสกล
ร่วมผจญฝันหลากยากใครเจอ
๐ แต่ละวรรคเคล้นทรวงสู่ดวงจิต
หวังคนพิศถลำร่ำสุขเอ่อ
เดินทุกบทกฎเกณฑ์เน้นบำเรอ
แด่มิตรเกลอคอกลอนนอนยิ้มพราย
๐ สัมผัสฝันรอบตัวชั่วเผลออ่าน
สะกดมานด้วยกวีศรีโชนฉาย
เขียนถึงจันทร์ดั่งเห็นเพ็ญเยื้องกราย
เขียนถึงสายรุ้งดุจพิสุทธิ์ทอ
๐ สุดท้ายแค่ผู้ชายลอบขายฝัน
เท็จจริงนั้นสร้างงานเพื่อท่านหนอ
ชินกับม่านหม่นหมองฟ่องลออ
บ่อยนัยน์คลอร่ายคำย้ำแผลใจ..
ระนาดเอก
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
